Ο ηγέτης του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος της Ρωσίας, βουλευτής της Κρατικής Δούμας Βλαντιμίρ Ζιρινόφσκι, πρότεινε το όραμά του για έναν πολιτικό χάρτη της Μέσης Ανατολής έως το 2030.
«Το Πακιστάν θα ενωθεί με το Αφγανιστάν και θα δημιουργήσει ένα ενιαίο κράτος του Παστουνιστάν. Όλοι οι άλλοι λαοί που δεν είναι Παστούν θα οδηγηθούν δυτικά στην Κεντρική Ασία. Οι Χαζαροί, άλλος λαός του Αφγανιστάν, θα αναγκαστούν να φύγουν στο Ιράν, όπου ζουν Σιίτες.
Αλλά το Ιράν μπορεί να καταστραφεί τότε. Αντι-ιρανικές δυνάμεις θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν χωριστά το Ιρανικό Αζερμπαϊτζάν, την Περσία, το Τουρκμενιστάν και το Μπαλουχιστάν. Η διαίρεση της χώρας θα οδηγήσει σε έναν τεράστιο αριθμό προσφύγων να μετακινηθούν βόρεια προς τον Καύκασο και το Τουρκμενιστάν. Συγκεκριμένα, οι Ιρανοί Τουρκμένοι θα προσπαθήσουν να επανενωθούν με τους Τουρκμένους στην Κεντρική Ασία και είναι πιθανές οι συγκρούσεις σε αυτή τη βάση.
Με την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, θα δημιουργηθεί ένα νέο Κουρδικό κράτος στην Τουρκία με πρωτεύουσα το Ντιγιάρμπακιρ, με βάση τους Τούρκικους, Συριακούς, Ιρανικούς και Ιρακινούς Κούρδους, που συνολικά αριθμούν περίπου 40 εκατομμύρια. Εκεί θα ξεκινήσει τη διαίρεση της Τουρκίας. Στο μέλλον, η Ευρώπη θα βοηθήσει την Αρμενία να επιστρέψει τα εδάφη της Δυτικής Αρμενίας που εξακολουθούν να αποτελούν τμήμα της Τουρκίας, η Ελλάδα θα απελευθερώσει την Κύπρο και θα απαιτήσει τη Σμύρνη. Η Βουλγαρία θα προσπαθήσει να επιστρέψει τη Θράκη.
Στο Ιράκ, οι Σουνίτες θα επιστρέψουν στην εξουσία και θα ανακτήσουν την κυριαρχία τους στο βόρειο τμήμα της χώρας, στην πρωτεύουσα Βαγδάτη, και το νότιο τμήμα θα αποτελέσει τη βάση για ένα νέο σιιτικό αραβικό κράτος, πρωτεύουσα του οποίου θα είναι η Βασόρα.
Ο κύριος δικαιούχος αυτών των αλλαγών θα είναι το Ισραήλ, το οποίο θα κυριαρχήσει σε αυτά τα μικρά, κατακερματισμένα κράτη.
Τεράστιος αριθμός προσφύγων από το Αφγανιστάν, το Ιράν και την Τουρκία θα οδηγήσουν σε παρατεταμένο εμφύλιο πόλεμο στην Κεντρική Ασία, όπως το Νότιο Καζακστάν, το Κιργιζιστάν, το Τατζικιστάν, το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν. Θα είναι οι πρόσφυγες τους, οι οποίοι θα μετακινηθούν βορειότερα. Αλλά η Ρωσία δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να εισέλθει στη Δύση ή στην Ευρώπη μέσω του εδάφους της.
Τέλος, μετά από έναν μακρύ εμφύλιο πόλεμο μέχρι το 2030, οι ηγέτες των δημοκρατιών της Κεντρικής Ασίας θα ζητήσουν να αποδεχτούν τα εδάφη τους ως μέρος της Ρωσίας για να διασφαλίσουν την ασφάλεια. Θα ζητήσουν τα σύνορα Ρωσίας-Παστούν να διασχίσουν τα σημερινά σύνορα μεταξύ Αφγανιστάν από τη μία πλευρά και Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν και Τουρκμενιστάν από την άλλη. Η Ρωσία θα πάρει θέση αναμονής. Θα αναγνωρίσουμε αφενός τα νέα κράτη όπως το Μπαλουχιστάν, το Ιρανικό Αζερμπαϊτζάν, την Περσία και το Κουρδιστάν, αφετέρου θα συμφωνήσουμε για την επιστροφή στην Αρμενία τα δυτικά της εδάφη, τη δυνατότητα απελευθέρωσης της Κύπρου και την προσάρτηση της Θράκης στη Βουλγαρία.
Αλλά από την άλλη πλευρά, δεν θα είμαστε σε θέση να δεχτούμε τις δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας ως μέρος του κράτους μας, επειδή πρόκειται για μια κατεστραμμένη οικονομία, έναν τεράστιο αριθμό προσφύγων, πολλούς άθλιους, πεινασμένους και θυμωμένους ανθρώπους που πέρασαν τον πόλεμο. Η Ρωσία θα συνεχίσει να ενισχύει τις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις με αυτές τις δημοκρατίες και να αγοράζει όλα τα παραδοσιακά προϊόντα της Κεντρικής Ασίας – φρούτα, λαχανικά, πεπόνια, μαλλί, βοοειδή, κρέας, βαμβάκι και ό,τι είναι άφθονο στην Κεντρική Ασία. Το εμπόριο θα παρέχει τα απαραίτητα εισόδημα για τον πληθυσμό αυτών των δημοκρατιών προκειμένου να αυξηθεί και να διατηρηθεί το βιοτικό επίπεδό αυτών των λαών».
