Το «Radiolur» απευθύνθηκε στο υπουργείο Άμυνας με ερωτήσεις για την εθελοντική θητεία των γυναικών στις Ένοπλες Δυνάμεις της Δημοκρατίας της Αρμενίας. Η υπηρεσία Τύπου του Υπουργείου Άμυνας ενημέρωσε ότι η εθελοντική στρατιωτική θητεία γυναικών θα διαρκέσει έξι μήνες. Επιπλέον, το κράτος έχει ορίσει τιμητικό επίδομα 1,5 εκατομμυρίων ντραμ για την υπηρεσία.
Πού, όμως, θα υπηρετούν οι γυναίκες, σε τυπικές μονάδες ή θα συγκροτηθούν μονάδες αποκλειστικά από γυναίκες;
Το Υπουργείο Άμυνας απαντά: «Οι γυναίκες στρατιωτικοί που τώρα υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις, θα εξακολουθούν να υπηρετούν στις μονάδες τους, παράλληλα στις Ένοπλες Δυνάμεις έχει δημιουργηθεί μονάδα τυφεκιοφόρων με σκοπό την αναπλήρωση μόνο γυναικών στρατιωτικών».
Πώς ορίστηκαν το ύψος της αμοιβής και η διάρκεια της υπηρεσίας, με ποια κριτήρια θα επιλεγούν οι στρατιωτικοί και θα γίνουν δεκτές όλες οι υποψήφιοι; Προς το παρόν το υπουργείο δεν απαντά σε αυτά τα ερωτήματα, δηλώνοντας ότι θα ρυθμιστούν από τις κυβερνητικές αποφάσεις.
Η αρμενική κυβέρνηση θεωρεί αυτό το έργο ένα από τα στοιχεία της μετάβασης σε έναν επαγγελματικό στρατό. Προβλέπεται η εφαρμογή του προγράμματος πριν από τη χειμερινή στράτευση. Η κυβέρνηση ενέκρινε το έργο, αλλά δεν έχει συζητηθεί ακόμη στη βουλή.
Η στρατιωτική θητεία είναι υποχρεωτική για τις γυναίκες σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Ισραήλ, όπου οι γυναίκες υπηρετούν δύο χρόνια και οι άνδρες τρία χρόνια. Ωστόσο, η στρατιωτική θητεία των γυναικών έχει ορισμένους περιορισμούς, για παράδειγμα, οι γυναίκες δεν οδηγούνται στην πρώτη γραμμή κατά τη διάρκεια μικρών συγκρούσεων.
Ο έφεδρος αξιωματικός του στρατού, υποψήφιος τεχνικών επιστημών Σαμβέλ Μοβσισιάν είναι κατά της υπηρεσίας γυναικών από αισθητική άποψη, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, με βάση σωματικούς παράγοντες, θεωρεί σκόπιμο η συμμετοχή γυναικών.
«Υπάρχουν ορισμένοι καθαρά σωματικοί παράγοντες όπου μια γυναίκα έχει πλεονέκτημα έναντι ενός άνδρα, για παράδειγμα, σε ψηλά βουνά. Απουσία έλλειψης οξυγόνου, πίεση, το γυναικείο σώμα είναι αρκετά ανθεκτικό, η γυναίκα διαπερνά τις σκληρές συνθήκες πιο εύκολα από τον άνδρα».
Υπάρχει ειδική μονάδα γυναικών και στο γειτονικό Ιράν. Οι ειδικές δυνάμεις αποτελούμενες από 3.500 άριστα εκπαιδευμένες γυναίκες θεωρούνται επικίνδυνη μονάδα, σύμφωνα με το Πεντάγωνο. Στην περίπτωση των μη τακτικών στρατών, η εμπειρία των Βιετ Κονγκ στο Βιετνάμ είναι αξιομνημόνευτη, όπου οι γυναίκες συμμετείχαν σοβαρά τόσο πρακτικά όσο και ποσοτικά στον πόλεμο κατά των Ηνωμένων Πολιτειών. Στη Ρωσία υπάρχει η μονάδα «Bars», η οποία αποτελείται από γυναίκες και χρησιμοποιεί στρατιωτικά αεροσκάφη. Στην Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν, η συμμετοχή των γυναικών στις ένοπλες δυνάμεις είναι ασήμαντη και, κατά μία έννοια, αποτελεί εξαίρεση. Ο έφεδρος αξιωματικός Σαμβέλ Μοβσισιάν προσθέτει:
«Είναι περιττό να μιλάμε για τις ΗΠΑ και τις ευρωπαϊκές χώρες, οι γυναίκες σε αυτές τις χώρες έχουν αρκετά καλή καριέρα. Ακόμη και στην Πολεμική Αεροπορία, που θεωρείται από τις πιο σύνθετες στρατιωτικές δυνάμεις, όπου απαιτούνται γνώσεις, υψηλό IQ, φυσικά στοιχεία κ.λπ. Αλλά οι γυναίκες υπηρετούν αρκετά επιτυχώς, για παράδειγμα, η συνταγματάρχης Κιμ Κέμπελ, μια Αμερικανίδα πιλότος, κατάφερε να επιστρέψει το μαχητικό αεροσκάφος A-10 που καταρρίφθηκε στο αεροδρόμιο το 2003, στον πόλεμο του Ιράκ, όταν ήταν ακόμα καπετάνιος.
Ο στρατιώτης είναι μια μάχιμη μονάδα, ανεξάρτητα από το αν είναι άνδρας ή γυναίκα. Μια μάχιμη μονάδα, ανεξαρτήτως φύλου, διαθέτει αντίστοιχη ποσότητα εξοπλισμού, όπλα, που είναι ισάξια και στις δύο περιπτώσεις, λέει ο συνομιλητής του «Radiolur».
«Είτε είναι τυφεκιοφόρος είτε είναι πολυβολητής, τελικά ο εξοπλισμός και τα όπλα του ζυγίζουν ένα συγκεκριμένο Χ, ας πούμε 20-30 κιλά. Οι ιατρικοί κανόνες ορίζουν ότι ένα άτομο, ενώ διατηρεί την ικανότητα μάχης, μπορεί να μεταφέρει ένα ορισμένο ποσοστό του συνολικού βάρους του σε μεγάλη απόσταση, γενικά, πρόκειται για το 1/3 ή το 30%. Φυσικά, στην περίπτωση μιας τρυφερής κοπέλας 50-55 κιλών και ενός εκπαιδευμένου άνδρα 75-80 κιλών, το 30% είναι διαφορετικά βάρη. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα».
Ο Σαμβέλ Μοβσισιάν θεωρεί ευπρόσδεκτο το έργο της δημιουργίας της στρατιωτικής μονάδας, αλλά πιστεύει ότι ξεκίνησαν από το αντίθετο άκρο. Είναι σίγουρος ότι δεν έγιναν επιστημονικές μελέτες πριν από τη λήψη της απόφασης, επομένως, δεν υπάρχει ιδέα πού και πώς να εμπλακούν οι γυναίκες. Ένα τάγμα τυφεκίων περιλαμβάνει κινήσεις στρατευμάτων, αλλαγή θέσεων, επίθεση, άμυνα και στη διαδικασία μεταφορά βαρέων όπλων, εξοπλισμού και τροφίμων σε μεγάλες αποστάσεις, συχνά με τα πόδια και σε δυσμενείς εδαφικές και καιρικές συνθήκες. Στην περιγραφόμενη περίπτωση, εάν αξιολογηθεί η συνολική διαίρεση, οι γυναίκες θα είναι κατώτερες από τους άνδρες. Σύμφωνα με τον Μοβσισιάν, στον πόλεμο, ειδικά στην περίπτωσή μας, ο πιο ακριβός πόρος είναι ο άνθρωπος, χονδροειδές λάθος είναι να χρησιμοποιείται αυτός ο πόρος χωρίς σκέψη.
