Η φάρσα που ονομάζεται «Κοινότητα του Δυτικού Αζερμπαϊτζάν» συνεχίζεται. Αυτή τη φορά, οι συντελεστές αυτής της παράστασης έστειλαν επιστολή στη Γενική Διευθύντρια της UNESCO, Όντρι Αζουλέ, σύμφωνα με την ιστοσελίδα news.am.
Στην ογκώδη αίτηση που δημοσίευσαν τα ΜΜΕ του Αζερμπαϊτζάν, μαζί με τις καταγγελίες που απευθύνονται στην Αρμενία, υπάρχει και αίτημα «να σταλεί μια διερευνητική αποστολή στην Αρμενία για να παρακολουθήσει την κατάσταση της πολιτιστικής κληρονομιάς του Αζερμπαϊτζάν».
Οι συντάκτες της αίτησης ισχυρίζονται ξεδιάντροπα ότι «οι Αζέροι εκδιώχθηκαν εντελώς από την Αρμενία, όπου κάποτε αποτελούσαν την απόλυτη πλειοψηφία του πληθυσμού» και «η ιστορική και πολιτιστική τους κληρονομιά, συμπεριλαμβανομένων των τζαμιών και των νεκροταφείων, έχει καταστραφεί μαζικά στην επικράτεια της σύγχρονης Αρμενίας». «Το Μπλε Τζαμί του Ερεβάν, το μόνο διατηρητέο τζαμί στην Αρμενία, παρουσιάζεται προφανώς ψευδώς ως «περσικό τζαμί», γράφουν οι συντάκτες της αίτησης και αμέσως διαφωνούν με τον εαυτό τους: «Στην πραγματικότητα, χτίστηκε από Αζέρους, που τότε αποτελούσαν την απόλυτη πλειοψηφία του πληθυσμού της πόλης και για αιώνες έκαναν εκεί τελετουργίες.
Επιπλέον, η απόδοση ενός τζαμιού σε μια εθνοτική ομάδα είναι ασέβεια προς τη θρησκεία μας, η οποία δεν διαχωρίζει τους τόπους λατρείας κατά εθνικά χαρακτηριστικά, αλλά ενώνει όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φυλής ή εθνότητας».
Στη συνέχεια, τρεις σελίδες περιέχουν παράπονα, κατηγορίες, συκοφαντίες και κάθε είδους συζητήσεις, που δεν έχουν νόημα να αναφερθούν, αλλά απαιτούν μια ορισμένη απάντηση.
Η στροφή στην Αζουλέ, προφανώς, έχει δύο σκοπούς ταυτόχρονα. Ο ένας είναι να υπερβάλλουν το θέμα των «ερειπωμένων μνημείων της αρχαίας κουλτούρας του Αζερμπαϊτζάν», ο δεύτερος σχετίζεται άμεσα με την προσωπικότητα της γενικής διευθύντριας και την αντιπάθειά της ηγεσίας του Αζερμπαϊτζάν για αυτή την Ευρωπαία αξιωματούχο. Παρακάμπτοντας, η UNESCO δεν ανέλαβε δράση ούτε όταν μπουλντόζες ισοπέδωσαν τα μοναδικά αρμενικά χατσκάρ της Αυτόνομης Δημοκρατίας του Ναχιτσεβάν του Αζερμπαϊτζάν, ούτε όταν οι στρατιώτες του Αζερμπαϊτζάν κατέστρεψαν την αρμενική πολιτιστική κληρονομιά στα κατεχόμενα εδάφη του Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Απαιτώντας από την UNESCO να βρει «ίχνη αζέρικου πολιτισμού», το Μπακού γνωρίζει καλά ότι είναι αδύνατο να βρεθούν τέτοια ίχνη για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπήρξαν ποτέ. Ναι, πριν από τη σύγκρουση, ένας συγκεκριμένος αριθμός Αζέρων ζούσε στην Αρμενία. Ούτε ένα εκατομμύριο, φυσικά, όπως προσπαθούν να παρουσιάσουν στο Αζερμπαϊτζάν, ούτε καν μισό εκατομμύριο, και πολύ περισσότερο, ούτε «η πλειοψηφία του πληθυσμού».
Αν οι Αρμένιοι που ζούσαν στο Αζερμπαϊτζάν αποτελούσαν ένα σημαντικό μέρος διανοουμένων της χώρας, οι Αζέροι στην Αρμενία ζούσαν ως επί το πλείστον στα χωριά και, για να μην προσβάλλουμε, πρέπει να πούμε ότι δεν συνεισέφεραν στην πολιτιστική κληρονομιά, αν και ήταν γνωστά για τα φρούτα, τα λαχανικά και τα χόρτα που καλλιεργούσαν. Και σχεδόν όλοι οι Αζέροι που ζούσαν στην Αρμενία μπόρεσαν να φύγουν ειρηνικά στο αρχικό στάδιο της σύγκρουσης, παίρνοντας μαζί τους τα υπάρχοντά τους, συμπεριλαμβανομένων των σπιτιών σκύλων τους. Οι Αζέροι που εγκατέλειψαν την Αρμενία ενδιαφέρθηκαν λιγότερο για τα βιβλία. Κατά κανόνα έμειναν εκτός χρήσης.
Λοιπόν, όσον αφορά τις επίμονες προσπάθειες του Μπακού να σφετεριστεί το Μπλε Τζαμί, δεν αποκλείεται στο εγγύς μέλλον οι αρχές του Αζερμπαϊτζάν να «ευχαριστήσουν» το κοινό με μια νέα δήλωση, για παράδειγμα, ότι χτίστηκε προσωπικά από τον παππού του Αλίεφ.
