Με την ευκαιρία της 106ης επετείου της Γενοκτονίας των Αρμενίων, το Ermenihaber.am μίλησε με τον Τούρκο ποιητή, συγγραφέα και δικηγόρο Ακίφ Κουρτούλους (Akif Kurtuluş). Στο σύντομο άρθρο του «Εκατό Χρόνια της ντροπής», το οποίο είναι το μοναδικό του έργο μεταφρασμένο στα αρμενικά, ο Κουρτούλους γράφει:
«Επειδή εδώ το κράτος έχτισε την ιδρυτική του τάξη του πάνω στην ιδεολογία του αφανισμού των Αρμενίων, μετά το οποίο προσπάθησε να δικαιολογήσει όλες τις φρικαλεότητες που διέπραξε.
Και τα κατάφερε.
Εδώ και εκατό χρόνια ζούμε μια «ικανοποιημένη και ευτυχισμένη» ζωή μακριά από αυτή την κόλαση.
– Τι θα φέρει στην τουρκική κοινωνία η αναγνώριση και η καταδίκη της γενοκτονίας των Αρμενίων, ποια είναι η πιθανή σημασία για το μέλλον;
«Νομίζω ότι πρέπει να αντικαταστήσουμε τη φράση« Τουρκική κοινωνία »με τη λέξη« Τουρκία ». Διότι, εκτός από τους Τούρκους που ζουν στην Τουρκία, κατά τη Γενοκτονία των Αρμενίων αιματηρά είναι και τα χέρια των Κούρδων των Τσερκέζων.
Η αναγνώριση και η καταδίκη της γενοκτονίας είναι δυνατή, πρώτα απ ‘όλα, με την αντιμετώπιση του παρελθόντος.
1915. Αποκαλώ τη διαδικασία απέλασης Αρμενίων διανοουμένων που διαμένουν στην Κωνσταντινούπολη σε Τσάνγκκερ, Καλέντζικ και Αγιάς στις 24 Απριλίου 2012 «γενοκτονία». Ως δικηγόρος, δεν μπορώ να εκφράσω άλλη άποψη μετά την ανάγνωση του εγκεκριμένου από τον Ο “Ε εγγράφου Lemkin. Αλλά αυτό πρέπει να ειπωθεί από το κράτος που διέπραξε το έγκλημα.
Αποκαλώ τη διαδικασία απέλασης των Αρμένιων διανοουμένων που ζουσαν στην Κωνσταντινούπολη σε Τσανκέρ, Κάλεικ και Αγιάς το 2015 ως «γενοκτονία». Ως δικηγόρος, δεν μπορώ να εκφράσω άλλη γνώμη μετά την ανάγνωση του εγγράφου του Λέμκιν που εγκρίθηκε από τον ΟΗΕ. Αλλά αυτό πρέπει να αναγνωρίσει το κράτος που διέπραξε αυτό το έγκλημα.
Επειδή το έγγραφο του Λέμκιν έχει δύναμη για τις χώρες που τελικά το υπέγραψαν. Η Δημοκρατία της Τουρκίας δεν μπορεί να πει ․․ «Αυτές οι δολοφονίες έγιναν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία ή τους Ιττιχαντιστές, δεν έχω καμία σχέση με αυτό». Επειδή είναι ο κληρονόμος του.
Η Τουρκική Δημοκρατία οικοδόμησε την ύπαρξή της πάνω σε δύο μεγάλα εγκλήματα․ Η μην αναγνώριση της Γενοκτονίας η απόρριψη των Κούρδων που συνέπραξαν στη Γενοκτονία των Αρμενίων και σε αυτό το έγκλημα. Χωρίς συμφιλίωση με τους Κούρδους, χωρίς αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, χωρίς σύγκρουση με τις συνέπειες, η Τουρκία δεν θα μπορέσει να τα βγάλει πέρα, και εμείς, ο λαός αυτής της χώρας, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ζήσουμε ειρηνικά.
– Κατά τη γνώμη σας, πόσο καιρό και πόσο μπορεί να διαρκέσει η πολιτική άρνησης της Άγκυρας;
«Δεν ξέρω». Δεν γνωρίζω πολύ καλά αυτό το θέμα για να πω κάτι. Αλλά αντιλαμβάνομαι ότι η Διασπορά και η Αρμενία χρησιμοποιούν την 24η Απριλίου για να «περιορίσουν» την Τουρκία στις διεθνείς σχέσεις. Αλλά για μένα, η 24η Απριλίου είναι πιο «ζωτικής σημασίας» ζήτημα το οποίο δεν αξίζει να θυσιάζεται για τη διπλωματία και τα διεθνή συμφέροντα.
Για παράδειγμα, διάβασα νέα ότι ο Μπάιντεν θα αναγνωρίσει τη Γενοκτονία. Νωρίτερα, ο Ομπάμα προτίμησε να χρησιμοποιήσει τον όρο “Meds Yeghern” (Μεγάλη Γενοκτονία) αντί για “Γενοκτονία”.
Ωστόσο θα επιστρέψω στο θέμα της Άγκυρας, το κυβερνών καθεστώς της οποίας θα συνεχίσει να το αρνείται όσο μπορέσει. Και αν δεχτεί, θα ζήσουμε σε μια εντελώς διαφορετική Τουρκία.
– Υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις στην Τουρκία που, έχοντας έρθει στην εξουσία, θα επιδιώξουν να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία, και όχι να την αρνηθούν;
«Υπάρχει». Στον τρέχοντα πολιτικό πεδίο υπάρχει μόνο το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (PDP). Κατά τη γνώμη μου, το DPN είναι μια πολύ σημαντική πολιτική δύναμη για το μέλλον της Τουρκίας. Αυτός είναι ο λόγος που διώκεται τόσο πολύ.
– Πιστεύετε ότι το μίσος και η ρατσιστική πολιτική έναντι των Αρμενίων υπό τον Ερντογάν θα μαλακώσουν ή θα εμβαθύνουν;
Σύμφωνα με τον Ερντογάν, το 1915. Η σημασία της 24ης Απριλίου είναι ο θάνατος των Οθωμανών Αρμενίων κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δυστυχώς, δεν μπορώ να περιμένω μείωση της υποκίνησης μίσους ή της ρατσιστικής πολιτικής.
– Ποιες προοπτικές βλέπετε στις σχέσεις Αρμενίας-Τουρκίας, Αρμενίας-Τουρκίας; Αρμενοτουρκικού λαού;
«Δυστυχώς, δεν έχω ιδιαίτερες ελπίδες για το μέλλον.»
