Το Ζανγκεζούρ αποτελεί βασική διαδρομή τόσο για τις κατευθύνσεις Βορρά-Νότου όσο και για τις κατευθύνσεις Ανατολής-Δύσης. Αυτό δήλωσε ο Thomas de Waal, κορυφαίος ερευνητής του Carnegie Endowment, ειδικός στο ζήτημα του Καραμπάχ, σε συνέντευξή του στην αρμενική υπηρεσία του Radio Liberty.
“Ποιος θα πίστευε πριν από λίγα χρόνια ότι στην πόλη Καπάν θα βλέπαμε σημαίες της ΕΕ, σημαίες του Ιράν, ότι οι Γάλλοι θα ήθελαν να ανοίξουν εκεί προξενείο, ότι οι Ρώσοι θα βρίσκονταν εκεί, ότι ξαφνικά θα γινόταν κέντρο διεθνούς ανταγωνισμού και διπλωματίας, όπως ήταν το 1919-1920; Όλα συμβαίνουν ξανά. Και γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Πρόκειται για μια βασική διαδρομή τόσο για τις κατευθύνσεις Βορρά-Νότου όσο και για τις κατευθύνσεις Ανατολής-Δύσης. Ας ξεκινήσουμε με αυτό. Θυμάστε ότι το Τζούγκα Ναχιτσεβάν ήταν ένα σοβιετο-ιρανικό σιδηροδρομικό σημείο διέλευσης, ήταν ένα μεγάλο συνοριακό σημείο διέλευσης. Και, φυσικά, έχει κλείσει, δεν περνούν από εδώ τρένα εδώ και 30 χρόνια. Αλλά αν αποκατασταθεί ο σιδηρόδρομος μέσω του Syunik και του Ζανγκεζούρ, τότε η Τζούγκα θα γίνει και πάλι ένα σιδηροδρομικό σημείο διέλευσης για τη Ρωσία και το Ιράν. Έτσι, η Ρωσία και το Ιράν εξετάζουν και πάλι αυτή την περιοχή. Για το Αζερμπαϊτζάν είναι μια σύνδεση με την Τουρκία, και για τη Δύση είναι επίσης ένα νέο κανάλι Ανατολής-Δύσης προς την Κεντρική Ασία μέσω του εδάφους της Τουρκίας, της Αρμενίας, του Αζερμπαϊτζάν. Έτσι, αυτός ο μικρός σιδηρόδρομος 43 χιλιομέτρων αρχίζει να ενδιαφέρει τους πάντες. Και δεδομένου ότι ο ουκρανικός πόλεμος έκλεισε όλες αυτές τις συνδέσεις Ανατολής-Δύσης, τα κανάλια Ανατολής-Βορρά-Νότου στον Καύκασο γίνονται πολύ πιο σημαντικά. Και νομίζω ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όλοι έχουν βλέψεις σε αυτή τη μικρή περιοχή στα νότια της Αρμενίας”, δήλωσε ο Thomas de Waal.
