Στο Ναχιτσεβάν, υπό την αιγίδα του Ιλχάμ Αλίεφ, πραγματοποιείται το φεστιβάλ «Επιστροφή στο Δυτικό Αζερμπαϊτζάν», το οποίο περιλαμβάνει μουσική, τέχνη, κουζίνα του «Ιρεβάν» (Ερεβάν – επιμ.) και χάρτες που υποστηρίζουν ότι όλη η Αρμενία είναι Αζερμπαϊτζάν. Δηλαδή παρουσιάζονται η αρμενική μουσική, η αρμενική τέχνη, η αρμένικη κουζίνα.
Στο πλαίσιο των ανοιχτών διεκδικήσεων σε ολόκληρο το κυρίαρχο έδαφος της Αρμενίας, το καθεστώς Αλίεφ συνεχίζει να «προσβάλλεται» από το γεγονός ότι ορισμένοι δυτικοί απεσταλμένοι αρνούνται να πραγματοποιήσουν συναντήσεις με τη μυθική «κοινότητα του Δυτικού Αζερμπαϊτζάν».
Διεκδικώντας ολόκληρο το έδαφος της Αρμενίας, το καθεστώς Αλίεφ «αναστατώνεται» όταν η Αρμενία στρέφεται σε χώρες πιο αξιόπιστες από τη Ρωσία για υποστήριξη.
Μόνο ένα τέτοιο σχιζοφρενικό καθεστώς μπορεί ταυτόχρονα να διεκδικήσει ολόκληρη την επικράτεια της Αρμενίας και να διαμαρτυρηθεί για την ενίσχυση της αμυντικής της ικανότητας και της ασφάλειάς της.
Όταν ο Τούρκος μιλάει για ειρήνη, ετοιμάσου για πόλεμο.
