ΑναλυτικάΚορυφαία

“Έναν αιώνα μετά τη γενοκτονία, το υπόλοιπο μέρος του αρμενικού λαού υπέστει την ίδια τραγική μοίρα”: Ειδικός

Για το θέμα της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων με αφορμή την 108η επέτειο της Γενοκτονίας των Αρμενίων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία το Ermenihaber.am μίλησε με τον Αρμέν Πετροσιάν, ειδικό Ανατολικών Θεμάτων.

– Πώς θα χαρακτηρίζατε την τρέχουσα περίοδο;

Όσον αφορά το περιεχόμενο της ερώτησης, πρέπει καταρχάς να αναφερθώ στα τρέχοντα παγκόσμια γεγονότα στον κόσμο. Σε συνθήκες της γεωπολιτικής αστάθειας, η πραγματικότητα διαφόρων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, που εκδηλώνονται σε διάφορα μέρη του πλανήτη, είναι σε μεγάλο βαθμό συνέπεια της ατιμωρησίας για τέτοια συμπεριφορά στο παρελθόν. Ναι, για άλλη μια φορά, τα στενά πολιτικά συμφέροντα τίθενται πάνω από τις ανθρωπιστικές αξίες. Σε αυτό το πλαίσιο η ασυνεπής στάση της διεθνούς κοινότητας απέναντι στην αναγνώριση, καταδίκη και ποινική καταδίκη της Γενοκτονίας των Αρμενίων έχει οδηγήσει στην επανάληψη διαφόρων τραγικών πραγματικοτήτων τόσο τον περασμένο αιώνα όσο και σήμερα. Αυτό αναφέρθηκε πολλές φορές. Εν τω μεταξύ, το πιο λυπηρό είναι ότι μια παρόμοια τραγική μοίρα συνέβη σε ένα άλλο μέρος του λαού που υπέστη γενοκτονία και στέρησε την πατρίδα του πριν από περισσότερα από 100 χρόνια. Το πιο θλιβερό είναι ότι η τραγική μοίρα του άλλου μέρους του λαού, που υπέστη γενοκτονία και στερήθηκε την πατρίδα του πριν από 100 χρόνια, είχε παρόμοια τραγική μοίρα. Μετά την δίωξη των Αρμενίων από ιστορικά αρμενικών περιοχών – Σουσί, Αδρούτ και άλλων οικισμών, μετά τις δολοφονίες, τις εκτοπίσεις σε αυτές τις περιοχές και τις ληστείες, ήρθε η σειρά των Αρμενίων του υπόλοιπου Αρτσάχ.

Ως αποτέλεσμα της εγκληματικής πολιτικής του καθεστώτος του Μπακού και του αποκλεισμού του διαδρόμου του Λατσίν, για περισσότερο από 4 μήνες συνεχίζεται η στοχευμένη επιχείρηση πολιορκίας του Αρτσάχ.

Ο πληθυσμός των 120 χιλιάδων κατοίκων του Αρτσάχ επιβιώνει στο ιστορικό του λίκνο υπό συνθήκες εκφοβισμού, περιοδικών απειλών, απελάσεων. Τώρα εκεί δεν υπάρχουν ακόμα και στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης: υπάρχει έλλειψη τροφίμων, φαρμάκων, ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου. Το αυταρχικό καθεστώς του Αζερμπαϊτζάν δείχνει αδιαφορία για την απόφαση του σημαντικότερου Διεθνούς Δικαστηρίου του ΟΗΕ και τις εκκλήσεις πολλών διεθνών οργανισμών – ΟΗΕ, ΟΑΣΕ και ΕΕ. Υπό αυτές τις συνθήκες, ένας σημαντικός τρόπος για να αποτραπεί η γενοκτονική πολιτική του Αζερμπαϊτζάν, το οποίο έχει την πλήρη υποστήριξη της Τουρκίας, μπορεί να είναι ο παραλληλισμός μεταξύ της Γενοκτονίας των Αρμενίων και της ηγεμονικής πολιτικής έναντι των Αρμενίων του Αρτσάχ στο πλαίσιο της επίσημης ρητορικής και της διπλωματικής δραστηριότητας. Τελικά, οι μηχανισμοί για την αποτροπή μιας νέας τραγωδίας που έπληξε τους Αρμένιους του Αρτσάχ είναι πολύ περιορισμένοι. Και ένας από αυτούς θα πρέπει να είναι η αξιοποίηση όλων των ευκαιριών για την ενημέρωση της ανθρωπότητας σχετικά με την πιθανότητα συνέχισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Είμαι βέβαιος ότι τα παραπάνω θα δώσουν επίσης νέα ώθηση στη διαδικασία αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Αρμενίων.

– Εκτός από τις γεωπολιτικές πραγματικότητες, επηρεάζει η διαδικασία τουρκο-αρμενικού διακανονισμού τη διαδικασία αναγνώρισης της γενοκτονίας; – Φυσικά και επηρεάζει. Σε γενικές γραμμές, το περιεχόμενο της διαδικασίας αναγνώρισης της Γενοκτονίας περιλαμβάνει πολλές διαστάσεις ταυτόχρονα: πολιτικές, νομικές, ηθικές κ.λπ.

Η επίσημη Άγκυρα προσπαθεί να ελαχιστοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερο την πολιτική συνιστώσα σχετικά με τη Γενοκτονία. Ειδικότερα, γίνεται προσπάθεια να γίνει πιο διαχειρίσιμη η δράση των κύριων εξωτερικών παικτών που ενδιαφέρονται για την επίλυση των τουρκο-αρμενικών σχέσεων. Όσο για τον αρμενικό λαό, για εμάς το πρόβλημα αφορά κυρίως την ηθική και νομική διάσταση, απώτερος στόχος της οποίας είναι η νίκη της δικαιοσύνης, η αναγνώριση του εγκλήματος από την Τουρκία. Φυσικά, αυτή είναι μια εξαιρετικά δύσκολη διαδικασία, ειδικά όταν αντιμετωπίζουμε την απορριπτική στάση αρχών της Τουρκίας και πολλά άλλα αντικειμενικά εμπόδια, αλλά δεν υπάρχει χρονικό όριο γι’ αυτό. Είναι ηθική υποχρέωση όλων των γενεών του αρμενικού λαού να τιμήσουν τη μνήμη των συγγενών τους που πέθαναν κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας, να συνεχίσουν να μιλούν σε ολόκληρο τον κόσμο, στις νέες γενιές, για την εθνική τραγωδία του αρμενικού λαού, να αναζητήσουν την ηθική και νομική ευθύνη του εγκληματία.

Εμφάνιση περισσότερων
Back to top button