Μέλος της αντιπροσωπείας της Εθνικής Συνέλευσης της Δημοκρατίας της Αρμενίας στην PACE, Σονά Γαζαριάν, μίλησε στην ολομέλεια της PACE.
«Στις αρχές του 20ου αιώνα, το κίνημα για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο και είμαι πολύ περήφανη που αυτό το κίνημα ήταν επιτυχημένη τότε στην Αρμενία. Το 1919 οι πρώτες βουλευτικές εκλογές στην Αρμενία έγιναν βάσει καθολικής ψηφοφορίας. Δικαίωμα ψήφου είχαν όλοι οι άνω των 20 ετών πολίτες, ανεξαρτήτως φύλου, εθνικότητας ή θρησκείας. Υπήρχαν τρεις γυναίκες βουλευτές στο κοινοβούλιο: η Καταρινέ Ζαλιάν-Μανουκιάν, η Περτσουί Παρτιζπανιάν-Μπαρσεχιάν, η Βαρβάρα Σαχακιάν και, ίσως, γνωρίζετε την εγγονή της Περτσουί Μπαρσεχιάν, την Ζάννα Μπαρσεχιάν, η οποία είναι σήμερα δήμαρχος του Στρασβούργου.
Μια άλλη ισχυρή αρμενική προσωπικότητα, η Ντιάνα Αμπγκάρ, έχει πάρει διαφορετικό δρόμο στη δημόσια ζωή. Στις 2 Ιουλίου του 1920 διορίστηκε Πρέσβης της Αρμενίας στην Ιαπωνία. Υπηρετώντας μέχρι το 1921, βρέθηκε μία από τις πρώτες γυναίκες πρέσβεις στον κόσμο.
Η εκπροσώπηση των γυναικών στο σημερινό κοινοβούλιο είναι υψηλότερη από ποτέ, αλλά και πάλι δεν είναι αρκετή. Είναι 35%. Εκτιμώντας ιδιαίτερα τον ρόλο των γυναικών στις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, συμμετέχουμε ενεργά μαζί τους στη νομοθετική διαδικασία, η οποία θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στο νομοθετικό σώμα.
Καθώς η ειρήνη είναι μια από τις κύριες ατζέντες του κυβερνώντος κόμματος, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι γυναίκες βουλευτές συμμετέχουν επίσης στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων.
Η Δημοκρατία της Αρμενίας έχει επίσης αναπτύξει το Δεύτερο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Εφαρμογή της Απόφασης 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, επιβεβαιώνοντας εκ νέου την ετοιμότητά της να συνεχίσει το έργο της για τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια.
Το πρόγραμμα αναφέρεται στα προβλήματα και τις προκλήσεις των γυναικών που εκτοπίστηκαν από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ ως αποτέλεσμα του επιθετικού πολέμου του Αζερμπαϊτζάν κατά του Αρτσάχ το φθινόπωρο του 2020.
Ως αποτέλεσμα του επιθετικού πολέμου, περισσότεροι από 91.000 άνθρωποι εκδιώχθηκαν και έλαβαν άσυλο στην Αρμενία, το 88% των οποίων ήταν γυναίκες και παιδιά.
Ο πόλεμος ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της επιδημίας του COVID-19, περιπλέκοντας έτσι την ήδη δύσκολη κατάσταση των γυναικών και των κοριτσιών. Έτσι, το πρόγραμμα παρουσιάζει τα προβλήματα των γυναικών και των κοριτσιών σε κρίση, αντιμετωπίζοντας το στοιχείο ασφάλειάς τους. Το πρόγραμμα εξετάζει τα ζητήματα των γυναικών που εκτοπίστηκαν με τη βία, τις προκλήσεις ασφαλείας που θέτει η νέα κατάσταση στα σύνορα και τον αντίκτυπό τους στις γυναίκες και τα κορίτσια.
«Τέλος, πρέπει να είμαι ειλικρινής και να πω ότι εκπλήσσομαι και αναρωτιέμαι πώς οι γυναίκες συνάδελφοί μας στην PACE και άλλες υψηλόβαθμες γυναίκες αξιωματούχοι σε γειτονικές χώρες μπορούν να μιλήσουν υπέρ του πολέμου και της βίας, βρίσκοντας δικαιολογίες», τόνισε η Σονά Γαζαριάν.
