Η Τουρκία στην παγκόσμια πολιτική προσπαθεί να χρησιμοποιεί τη γεωπολιτική της θέση, καθώς βρίσκεται μεταξύ της Ανατολής και Δύσης, της Βορράς και Νότου. Αναπτύσσει τη λεγόμενη ιδεολογία του κέντρου έλξης, μέσω της οποίας διέρχονται οι εμπορικές οδοί Βορρά-Νότου και Δυτικής-Ανατολής. Αυτό δήλωσε ο Ρώσος ειδικός Τουρκικών θεμάτων Βλαντιμίρ Αβατκόφ σε συνέντευξή στο NEWS.am.
Πολιτική διπλών καρεκλών
Προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί τη γεωπολιτική της θέση, η Τουρκία αναπληρώνει την έλλειψη του απαραίτητου ποσού πόρων για να γίνει μια παγκόσμια δύναμη, και παρουσιάζει τον εαυτό του ως μια τέτοια χώρα, αμφισβητώντας ολόκληρο το σύστημα διεθνών σχέσεων.
Ο Ερντογάν λέει ότι είναι απαραίτητο να αναθεωρηθεί το περιεχόμενο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και να συμπληρωθεί εκ περιτροπής.
Η Άγκυρα προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την τρέχουσα κατάσταση προκειμένου να αυξήσει τις δυνατότητές της. Παρά το γεγονός ότι λέει στη Ρωσία ότι έχει γίνει πιο ανεξάρτητος παίκτης, στη Δύση λέει ότι υπονομεύει τα συμφέροντα της Ρωσίας στον μετασοβιετικό χώρο. Πρόκειται για μια τόσο διήμερη στάση, όπου η Τουρκία είναι αρκετά επιτυχημένη. Σε 5-10 χρόνια, όλα θα εξαρτηθούν από το πόσο σταθερή είναι η τουρκική κυβέρνηση, εάν θα μπορέσει να ξεπεράσει την εκλογική κρίση της 100ής επετείου της Δημοκρατίας, η οποία θα διεξαχθεί του χρόνου. Εάν πετύχει αυτό, τότε η Τουρκία θα αυξήσει την επιρροή της. Αλλά μέχρι τη στιγμή όσο η Άγκυρα βρίσκεται μεταξύ τους θα είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τη γεωπολιτική της θέση. Μόλις η Τουρκία σταθεί στη μία πλευρά, θα χάσει την άλλη, κάτι που δεν είναι προς το συμφέρον της.
Τα κλειδιά της μελλοντικής παγκόσμιας τάξης σήμερα βρίσκονται στη Μόσχα, το Νέο Δελχί, στο Πεκίνο και η Τουρκία γνωρίζει καλά ότι είναι απαραίτητο να επαναπροσανατολιστεί προς τη μη Δύση. Το πόσο καλά επιτυγχάνεται αυτό είναι ένα άλλο ερώτημα.
Στην Τουρκία αυξάνεται η αρνητικότητα προς τη Δύση
Η Τουρκία προσπαθεί εδώ και καιρό να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά κάθε φορά έχει νέες απαιτήσεις και έχει κουραστεί από την ευρωπαϊκή πορεία.
Μέσα στην Τουρκία αυξάνεται η αρνητική στάση προς τη Δύση, η δυσαρέσκεια για την πολιτική του ΝΑΤΟ, την οποία όπως πιστεύουν οι Τούρκοι, μόνο χρησιμοποιεί την Άγκυρα χωρίς να δίνει τίποτα σε αντάλλαγμα. Η Τουρκία θεωρεί λάθος το γεγονός ότι άλλες χώρες, ιδιαίτερα τέτοιες χώρες όπως η Σουηδία και η Φινλανδία, οι οποίες πάντα δεν ήταν πολύ φιλικές προς την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, γρήγορα και χωρίς αιτήματα από τα μέλη της Συμμαχίας να ενταχτούν στο ΝΑΤΟ. Σήμερα η Άγκυρα προβάλλει ένα αίτημα και όταν αρχίζουν να ανταποκρίνονται τότε προβάλλει μια ολόκληρη σειρά νέων απαιτήσεων.
Επιπλέον, η Τουρκία προκαλεί τη Γαλλία και τη Γερμανία, κατηγορώντας τους ότι υποστηρίζουν την τρομοκρατία.
Όσο για την Τουρκία και την Ελλάδα, συγκρούονται κάθε χρόνο, επομένως δεν υπάρχει τίποτα νέο εδώ. Ένα άλλο ερώτημα είναι πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν όλα: τόσο η τουρκική όσο και η ελληνική πλευρά τονίζουν την αποφασιστικότητά τους.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες βλέπουν αυτόν τον νέο κόσμο με μεγάλη έκπληξη.
Εσωτερικός παράγοντας
Για τον Ερντογάν, είναι σημαντικό ο τουρκικός πληθυσμός να αισθάνεται ότι η Τουρκία είναι σπουδαία και μόνο τότε θα πάρει ψήφους στις εκλογές, επειδή κατανοεί την παρουσία των σοβαρών αντιπάλων απέναντι σε μια συμμαχία κομμάτων της αντιπολίτευσης με επικεφαλής το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα – ένα κόμμα με επικεφαλής τον πρώην πρωθυπουργό Τσταβούσογλου, ένα κόμμα με επικεφαλής τον Μπαμπατζάν (με αυτό το όνομα συνδέεται το οικονομικό θαύμα της Τουρκίας της δεκαετίας του 2000). Όλα αυτά τα κόμματα αμφισβητούν την κυρίαρχη δύναμη.
