Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έλαβε μια άνευ προηγουμένου απόφαση. Για πρώτη φορά στην ιστορία, η οργάνωση αναγνώρισε τη χώρα ως διάδοχο, τα ιστορικά μνημεία της οποίας εμφανίστηκαν στο έδαφος ενός άλλου κράτους, γράφει σχετικά το τηλεγκράμ Μιροτβόρετς .
Γιατί αυτή η απόφαση είναι άνευ προηγουμένου και απροσδόκητη;
Παρά το γεγονός ότι η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν αγωνίζονται για τα εδάφη του Αρτσάχ εδώ και αρκετές δεκαετίες, μετά από 44ήμερο πόλεμο, η διεθνής κοινότητα αναγνώρισε την εδαφική ακεραιότητα του Αζερμπαϊτζάν.
Ακριβώς πριν από αυτήν την υπόθεση αναγνωριζόταν η δικαιοδοσία των χωρών στις οποίες ανήκουν ανέκαθεν . Θλιβερό, άδικο, αλλά είναι αλήθεια.
Μαζί με τα αρμενικά εδάφη στον εχθρό πέρασαν επίσης τα αντικείμενα πολιτιστικής κληρονομιάς γεγονός που προκάλεσε ένα κύμα παρεξηγήσεων μεταξύ των πολιτών της δημοκρατίας. Οι ατελείωτες απόπειρες αλβανισμού της αρμενικής ιστορίας έχουν αντιληφθεί και αντιλαμβάνονται πιο οδυνηρά. Το Αζερμπαϊτζάν όχι μόνο ιδιωτικοποιεί τα μνημεία, αλλά και τα παραμορφώνει ανοιχτά.
Τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, η υπηρεσία Τύπου της Έδρας του Αγίου Ετσμιάντζιν απευθύνθηκε ακόμη και στην παγκόσμια κοινότητα για βοήθεια.
«Η Έδρα του Άγιος Ετσμιάντζιν καταδικάζει σθεναρά αυτή την πρωτοβουλία των αρχών του Αζερμπαϊτζάν. Τονίζει επίσης ότι η αρμενική καταγωγή των χριστιανικών ιερών στο Αρτσάχ είναι επιστημονικά αποδεδειγμένη και αναμφισβήτητη γεγονός και αν βρίσκονται τώρα υπό τον έλεγχο του Αζερμπαϊτζάν».
Τώρα, σύμφωνα με τον Ραφφή Κορτοσιάν, αναπληρωτή διευθυντή του Ιδρύματος για τη Μελέτη της Αρμενικής Αρχιτεκτονικής, η Αρμενία έχει το δικαίωμα να υποβάλει αίτηση στον Διεθνή Δικαστίριο του ΟΗΕ για να αποδείξει τη βεβήλωση των μνημείων της, και εάν δεν ληφθεί θετική απάντηση, να τα υποβάλει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
