Αποκλειστικό Directus: Ο Νταβίντ Γκαλογιάν μας μιλάει για το αρμενικό drone – Εντοπίζεται δυσκολότερα από τα Bayraktar και βάλλει με τεχνητή νοημοσύνη
Συνέντευξη στον Χρήστο Κωνσταντινίδη – Το τριήμερο 31 Μαρτίου – 2 Απριλίου πραγματοποιήθηκε στο Ερεβάν, στο αθλητικό και συναυλιακό συγκρότημα «Καρέν Ντεμιργιάν» η έκθεση «ArmHighTech 2022», η οποία
συγκέντρωσε το ενδιαφέρον περισσότερων από 5000 ειδικών των αμυντικών συστημάτων, συμπεριλαμβανομένων επιχειρηματιών από την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Πάνω από 70
εταιρείες, από Γαλλία, Πολωνία, Βουλγαρία, Βέλγιο, Γερμανία, Ιταλία, Καζακστάν, Ιταλία, ΗΠΑ και Ρωσία, εξέθεσαν 120 και πλέον καινοτόμα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας και λύσεις που αφορούν τον στρατιωτικό και αμυντικό τομέα.
Ανάμεσα στα εκθέματα που έκλεψαν τις εντυπώσεις, ήταν ένα μή επανδρωμένο ιπτάμενο αεροσκάφος αρμενικής κατασκευής! Ο λόγος για το «Aralez», το οποίο είναι μήκους 3,5 μέτρων, με 7 μέτρα άνοιγμα φτερών, ζυγίζει 120 με 150 κιλά και μπορεί να μεταφέρει φορτίο 40 με 50 κιλών. Έχει ταχύτητα 120 χλμ/ώρα, με εμβέλεια 600 χλμ, μπορεί να πετάξει στις 5000 με 6000 μέτρα σε 6 ώρες διάρκεια πτήσης.
Το «Aralez», το οποίο μεταφέρει τα τηλεκατευθυνόμενα βλήματα “SMA A5” (βάρους 9 κιλών), κατασκευάστηκε από την εταιρεία «Davaro». Η αρμενική εταιρεία δραστηριοποιείτο στην παραγωγή υλικών. Η κατεύθυνσή της άλλαξε άρδην το 2016, όταν και στράφηκε στην Αμυντική Βιομηχανία, ενώ μετά τον πόλεμο του 2020 στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, αύξησε τη δραστηριότητά της προς αυτήν την κατεύθυνση.
Ο «πόλεμος των 44 ημερών» στάθηκε αφορμή για τον Νταβίντ Γκαλογιάν, ιδρυτή και διευθύνοντα σύμβουλο της «Davaro», προκειμένου να αναπτύξει ένα μαχητικό UAV, με στόχο την κάλυψη του κενού που υπήρχε στον αρμενικό στρατό.
Ο Αρμένιος μηχανικός μίλησε αποκλειστικά στο directus.gr όπου αποκάλυψε ορισμένα επιχειρησιακά μυστικά του drone που κατασκεύασε και εξήγησε σε ποια σημεία έχει πλεονεκτήματα έναντι των τουρκικών Bayraktar Tb2, τα οποία και έκριναν σε μεγάλο βαθμό υπέρ του Αζερμπαϊτζάν τη σύγκρουση του φθινοπώρου του 2020.
Παράλληλα ο κατασκευαστής του αρμενικού drone εμφανίστηκε αισιόδοξος, ότι το «Aralez» θα μπορέσει να βγει σε μαζική παραγωγή. Εξήγησε τη σημασία του ονόματός του και έδωσε τη δική του συμβουλή στην Ελλάδα για την ανάπτυξη της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας.
Διαβάστε τη συνέντευξη που παραχώρησε:
Ποιά ήταν η αιτία για να κατασκευάσετε το “Aralez”;
«Η αιτία ήταν η μελέτη των αποτελεσμάτων του “πολέμου των 44 ημερών” το 2020. Ερευνήσαμε όλα τα μέρη, τακτικές και στρατηγικές παραμέτρους, όπως για παράδειγμα το Bayraktar, το UAV που χρησιμοποιούσε το Αζερμπαϊτζάν. Αλλά δεν είχαμε στα χέρια μας το τουρκικό drone, δεν το μιμηθήκαμε τεχνικά δηλαδή στο σχέδιο μας. Το πλάνο ήταν να γεμίσουμε τα κενά που είχε ο δικός μας στρατός δηλαδή η έλλειψη τέτοιου είδους μη επανδρωμένων ιπτάμενων οχημάτων.
Ποιές εντυπώσεις προκάλεσε το “Aralez” στην Έκθεση «ArmHighTech 2022»;
«Είχε πολύ θετική ανταπόκριση στους Αρμενίους και στις στρατιωτικές αρχές. Πολλοί πολιτικοί επίσης έδωσαν σημασία και ενδιαφέρον σε αυτό το πρότζεκτ. Στο μέλλον θα έχουμε περισσότερες συζητήσεις για το drone. Έχουν περάσει μόνο λίγες ημέρες από την παρουσίαση του UAV στην Έκθεση. Έχουμε ακόμα κάποιες διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσουμε».
Ποιά είναι τα χαρακτηριστικά του “Aralez” που το κάνουν να ξεχωρίζουν από άλλα drones της ίδιας κλάσης;
«Ένα από τα κύρια και σημαντικότερα χαρακτηριστικά του είναι τα βλήματα που χρησιμοποιούνται από το drone. Τα “SMA A5”δεν χρησιμοποιούν στόχευση με λέιζερ, αλλά χρησιμοποιούν ένα άλλο σύστημα, το οποίο ονομάζεται “leave and forget”. Δηλαδή οι πύραυλοι έχουν δικιά τους τεχνητή νοημοσύνη. Με το που γίνει ο εντοπισμός του στόχου και δοθεί η εντολή για εκτόξευση, ο πύραυλος κάνει τη δουλειά μόνος του, αυτόματα. Συν τοις άλλοις είναι αρμενικής κατασκευής».
Σε σχέση με τα Bayraktar ποιο είναι το πλεονέκτημά τους;
«Έχουν λιγότερο βάρος και πετούν σε μεγαλύτερη εμβέλεια (600 χλμ έναντι 300 χλμ).
Εμπνεύστηκα από το Bayraktar και UAVs της ίδιας κλάσης. Το δικό μας βέβαια έχει κάποιες
διαφορές, αλλά και πλεονεκτήματα έναντι του τουρκικού drone. Ζυγίζει λιγότερο, αλλά μπορεί να μεταφέρει σχεδόν το ίδιο βάρος. Αυτό σημαίνει, ότι εξαιτίας του μικρότερου μεγέθους, γίνεται πιο δύσκολα ανακαλύψιμο από τα εχθρικά ραντάρ. Επίσης ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που το καθιστά δύσκολο τον εντοπισμό του είναι τα υλικά και το μέταλλο που έχουν χρησιμοποιηθεί στο “Aralez”. Ένα επίσης μεγάλο πλεονέκτημα που έχει είναι, ότι εκτός από τη μηχανή, όλα τα άλλα μέρη του drone είναι δικά μας ανταλλακτικά, κατασκευασμένα στην Αρμενία».
Το “Aralez” μπορεί να βγει κάποια στιγμή στη μαζική παραγωγή;
«Μέχρι στιγμής πρέπει να περάσει κάποια σοβαρά τεστ. Όταν τελειώσουμε αυτήν τη φάση, στο τρίτο τρίμηνο αυτής της χρονιάς, οι στρατιωτικές αρχές της χώρας θα πάρουν την απόφαση για τη μαζική παραγωγή του όπλου. Δεν μπορούμε να πούμε τίποτα παραπάνω σε αυτό το θέμα. Γιατί έτσι και αλλιώς ο κύριος πελάτης μας είναι οι αρχές των Ενόπλων Δυνάμεων της Δημοκρατίας της Αρμενίας. Έχουμε όμως την αίσθηση, ότι θα γίνει».
Μπορεί να γίνει το αντίπαλον δέος του Bayraktar;
«Έχουμε παρακολουθήσει UAV concept όπως το Bayraktar και παρόμοιων μη επανδρωμένων ιπτάμεων αεροσκαφών. Τα Bayraktar δεν είναι τα μοναδικά που μας ενέπνευσαν δηλαδή. Σε γενικές γραμμές μπορεί να γίνει αντίπαλο δέος. Αλλά δεν πήραμε την απόφασή μας μόνο και μόνο, για να ανταγωνιστούμε τα Bayraktar. Είχαμε κάποια κενά στο αμυντικά συστήματα της χώρα μας και χρειαζόταν να καλυφθούν. Αυτό ήταν το σημαντικότερο για μας από το να αντιγράψουμε κάποιο άλλο σχέδιο».
Ποιός ήταν ο λόγος που δώσατε στο UAV το όνομα ενός πλάσματος της αρμενικής
μυθολογίας;
«Γενικά σε όλα τα μοντέλα των UAVs που παράγουμε δίνουμε ονόματα από την αρμενική γλώσσα. Δεν χρησιμοποιούμε στρατιωτικούς όρους ή τη ρωσική γλώσσα. Όλα τα ονόματα έχουν συγκεκριμένη εξήγηση και σχετίζονται με τη λειτουργικότητα των συσκευών. Στην περίπτωση του “Aralez”, το όνομα το εμπνευστήκαμε από την αρμενική μυθολογία. Είναι ένας σκύλος με φτερά, ένας ιπτάμενος σκύλος, ο οποίος θεράπευε τις πληγές των στρατιωτών. Σκεφτήκαμε, ότι ήταν το καταλληλότερο όνομα για το drone αυτής της κλάσης».
Και για να ξυπνήσει τους Αρμένιους ήρωες, όπως αναφέρει ο μύθος;
Γιατί η Αρμενία στράφηκε στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία μετά την ήττα της στον πόλεμο του 2020;
«Μετά τον πόλεμο η προσοχή σε αμυντικά συστήματα υψηλής τεχνολογίας αυξήθηκε. Γιατί όλοι συνειδητοποίησαν, ότι τέτοιου είδους αμυντικά συστήματα είναι σημαντικά μέρη κάθε πολέμου. Αν δεν ακολουθείς την τεχνολογία και δεν παράγεις τα δικά σου προϊόντα, κάθε χρόνο, κάθε μήνα και δεν αυξάνεις την διαθεσιμότητά σου, τότε δεν θα είσαι στο ίδιο επίπεδο μαχητικότητας με τον αντίπαλο. Θα είσαι μονίμως πίσω και ηττημένος».
Ποια συμβουλή θα δίνατε στην Ελλάδα για το πως θα μπορούσε να αναβαθμίσει την άμυνα και την αμυντική της βιομηχανία;
«Στις μέρες μας πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να δώσει περισσότερη προσοχή σε τέτοιου είδους τεχνολογίες, όχι μόνο σε μη επανδρωμένα ιπτάμενα αεροσκάφη, αλλά και σε επίγεια μέσα. Υπάρχει πολύς αμυντικός εξοπλισμός, που μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί τόσο στο έδαφος όσο και στη θάλασσα. Μία ακόμα πτυχή είναι η κατασκευή συσκευών που καταπολεμούν αυτές τις συσκευές που προανέφερα. Δηλαδή συσκευών προστασίας από τα UAV.
Εμείς έχουμε στον σχεδιασμό μας την ανάπτυξη τέτοιων αντίμετρων, αλλά και την κατασκευή UAVs που μπορούν να πολεμήσουν άλλα drones στον αέρα! Γιατί ακόμα και τώρα, παγκοσμίως, δεν υπάρχουν αρκετές λύσεις για αυτό το θέμα. Ακόμα και χώρες πολύ υψηλά ανεπτυγμένες τεχνολογικά, έχουν έλλειψη τέτοιας τεχνολογίας. Φυσικά όλα αυτά είναι υπό σκέψη.
Πρέπει να γίνουν πολλά βήματα μέχρι να κατασκευαστεί κάτι τέτοιο. Είναι όμως μία μεγάλη πρόκληση, στην οποία θέλουμε να ανταποκριθούμε.
Όπως μπορούμε να παρατηρήσουμε, στους πολέμους δίνεται ολοένα και μεγαλύτερη σημασία στις μηχανές παρά στο ανθρώπινο δυναμικό. Στο άμεσο μέλλον οι μηχανές θα αντικαταστήσουν, σε μερικά μέρη στο 100% σε άλλα σε λιγότερο βαθμό, τους στρατιώτες.
Οι μηχανές διαθέτουν μεγαλύτερη ακρίβεια και είναι πιο έξυπνες σε μερικές περιπτώσεις. Οπότε η κυρίαρχη ιδέα είναι η δημιουργία μάχιμων αλλά και αμυντικών συσκευών.
Μπορείτε να χτίσετε την άμυνά σας με συσκευές που αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους συσκευές, ούτως ώστε να αποκρούσετε εναέριες ή οποιεσδήποτε άλλες επιθέσεις.
Ένας ακόμα σημαντικός τομέας είναι τα συστήματα τροφοδοσίας πληροφοριών στο πεδίο της μάχης σε realtime. Μπορείτε να συγκεντρώνονται πληροφορίες του αντιπάλου και να παίρνονται αποφάσεις άμεσα, οι οποίες θα μεταφέρονται κατευθείαν σε όλες τις μονάδες.
Αυτό το αναφέρω, γιατί τα οπλικά συστήματα του παρελθόντος, δεν χτίστηκαν κάτω σε αυτές τις αρχές, ειδικά τα σοβιετικής κατασκευής όπλα. Τα παραδοσιακά οπλικά συστήματα μαζεύουν την πληροφορία, την επεξεργάζονται και δημιουργούν νέες εντολές, αλλά όχι σε realtime.
Χρειάζονται μεγάλο διάστημα για να καλυφθούν τα κενά, κάτι που στερεί μεγάλο βαθμό παραγωγικότητας στο αμυντικό σύστημα. Τώρα παράγοντας ένα οπλικό σύστημα πρέπει να λαμβάνεις πληροφορίες την στιγμή της μάχης. Ακόμα και μερικές αποφάσεις μπορούν να αφεθούν στις μηχανές.
Ο υπολογιστής αναλύει τα δεδομένα και μπορεί να δώσει συμπεράσματα για την επιλογή της καταλληλότερης απόφασης».
