Ο πολιτικός αναλυτής Στεπάν Ντανιελιάν αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο δημιουργίας νέου στρατιωτικού μπλοκ Ρωσίας-Κίνας-Ιράν στη Σπούτνικ Αρμενία.
Η επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολή μπορεί να εισέλθει σε μια νέα φάση, αναγκάζοντας τη Ρωσία να αντισταθμίσει τη Βορειοατλαντική Συμμαχία με ένα στρατιωτικό μπλοκ που περιλαμβάνει το Ιράν και την Κίνα, τέτοια γνώμη εξέφρασε ο πολιτικός αναλυτής Στεπάν Ντανιελιάν σε συνέντευξη στην Sputnik Armenia.
Βασίζεται στις νέες συμφωνίες Ρωσίας-Ιράν και σε συμφωνία 400 δισεκατομμυρίων δολαρίων που υπεγράφη μεταξύ της Κίνας και του Ιράν για την ανάπτυξη κινεζικής στρατιωτικής βάσης στο Ιράν, επομένως, σύμφωνα με τον ειδικό η δημιουργία ενός στρατιωτικού μπλοκ Ρωσίας-Ιράν-Κίνας μπορεί να είναι δυνατή, και δεν αποκλείεται κατά τις αμοιβαίες επισκέψεις να υπάρξουν ανακοινώσεις και να υπογραφούν συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας.
«Το μπλοκ που θα σχηματιστεί είναι πιθανό ότι θα αποτελέσει αντίβαρο για το ΝΑΤΟ, δεδομένου της τις οικονομικές και στρατιωτικές δυνατότητες της Κίνας καθώς και τις ευκαιρίες που έχουν η Ρωσία και το Ιράν. «Άλλο στρατιωτικό μπλοκ με τέτοιες δυνατότητες, Δεν υπάρχει μόνο το ΝΑΤΟ είναι», ανέφερε ο Ντανιελιάν.
Σύμφωνα με τον Ντανιελιάν, τα γεγονότα στο Καζακστάν έδειξαν σαφώε, ότι το παντουρανιστικό σχέδιο αμφισβητήθηκε, δεδομένων των επενδύσεων της Κίνας στην Κεντρική Ασία, ιδιαίτερα στο Καζακστάν, και της επιρροής της Ρωσίας στο Καζακστάν στην ενοποίηση απέναντι στον τουρκικό κόσμο, ειδικά καθώς η Τουρκία είναι χώρα μέλος του ΝΑΤΟ.
“Ο 44ήμερος πόλεμος του Αρτσάχ άνοιξε το δρόμο προς την Κεντρική Ασία, παρακάμπτοντας τη Ρωσία και το Ιράν, και, κατά συνέπεια τα γεγονότα στο Καζακστάν συνδέονται επίσης με την Αρμενία. Ως αποτέλεσμα των γεγονότων στο Καζακστάν, οι οργισμένες εκδηλώσεις του Αζερμπαϊτζάν με τη μορφή συνοριακών συγκρούσεων συνδέονται με την αποτυχία του παντουρανιστικού σχεδίου. «Το εθνικό όνειρο του Αζερμπαϊτζάν, το οποίο συνδέεται με το μέλλον του Τουρκικού κόσμου, αναγκάζει τον Αλίγιεφ να λάβει ακραία μέτρα», τόνισε ο Ντανιελιάν.
Σύμφωνα με τον Ντανιέλιαν, η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν δεν αφήνουν άλλη επιλογή στην Αρμενία, αναγκάζοντας την Αρμενία να επιλέξει τον Τουρκικό κόσμο και να εγκαταλείψει το Αρτσάχ όχι de jure, αλλά και de facto από το Σιουνίκ.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η επίσημη Μόσχα έχει επανειλημμένα απορρίψει τις κατηγορίες για «επιθετικές ενέργειες», αναφέροντας ότι δεν απειλεί κανέναν, δεν σκοπεύει να επιτεθεί σε κανέναν, και οι δηλώσεις για τη «Ρωσική επιθετικότητα» χρησιμοποιούνται ως δικαιολογία για να αναπτύξει το ΝΑΤΟ περισσότερο στρατιωτικό εξοπλισμό στα σύνορα με τη Ρωσία.
