Την αεροπορική υπεροπλία εξασφαλίζουν στρατηγικές κινήσεις, όπως οι γυπαετοί των Ραφάλ και των F 35 που αποκτά η Ελλάδα, τρομοκρατώντας την Τουρκία με την υπεροπλία που της εξασφαλίζουν στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Τα drones υποβιβάζονται στην ενόχληση -πραγματική, αλλά στρατηγικά περιορισμένη- των κατευθυνόμενων ηλεκτρονικά πυρομαχικών, παρά όπλων
«Ανάγωγες» επιθετικές πολιτικές με φόντο τους… αγωγούς. Προκειμένου να αναμετρηθούμε επιτυχώς με την άκαμπτα επιθετική Τουρκία, θα πρέπει να την γνωρίζουμε καλά και συνεπώς να γνωρίζουμε πώς σκέφτεται και λειτουργεί η ηγεσία της. Το «είναι» των όντων και εξελίξεων, «κινήσεων», εξηγούσε ο μέγας Αριστοτέλης, ταυτίζεται κι εξηγείται από το «τελικό» τους αίτιο, τον σκοπό τους. Κι επειδή κυριαρχεί στην αντίληψη και κατανόηση των διεθνών συγκρούσεων η «identity politics», η αρχή πως μια χώρα ή ένας δράστης δρα ως αυτός που διαχρονικά, με συνέπεια αδήριτη στην ιστορία του «είναι», κατανοούμε και εξηγούμε, και κατά συνέπεια προβλέπουμε την… νεο-οθωμανική, παλαιο-οθωμανική και πάντα οθωμανική Τουρκία ως αυτή που είναι. Και τους σκοπούς, επεκτατικούς, αρπακτικούς και ληστρικούς που αυτό το «είναι» της προτάσσει κι επιβάλλει ως διαχρονική κι αμετάλλαγη την διεθνή συμπεριφορά της.
Είναι μόνιμη, επιπλέον, εξηγητική αρχή σε πολλές επιθετικές διεθνείς πολιτικές το μέγα επίδικον ή λάφυρον του πετρελαίου. Από τον καιρό που κάποιος Βρετανός Υπουργός του Ναυαρχείου, ονόματι Τσώρτσιλ, είχε αντικαταστήσει στην κίνηση των πλοίων του στόλου το πετρέλαιο αντί του ατμού, δημιουργώντας την πρώτη διαμάχη κι ανταγωνισμό των Άγγλων με τους Γάλλους για την επικυριαρχία επί της Περσίας, γνωστής από την εποχή του Ηροδότου για την εύφλεκτη πίσσα της, το πετρέλαιο. Ο μαύρος χρυσός, λοιπόν, είναι και ήταν και θα είναι το «χρυσό μήλο» της διεθνούς πολιτικής, δηλαδή των κατά Θρασύμαχο (στην πλατωνική Πολιτεία) ανταγωνισμών για δύναμη κι επικυριαρχία.
Θυμούμαι τον καθηγητή μου στα μεταπτυχιακά στις Διεθνείς Σχέσεις στο Λονδίνο που έφερε ένα χάρτη με τις εθνικές συγκρούσεις στην Ευρασία. Ως εξήγησή τους, το «διότι έστιν» πίσω από το «τι έστιν», έβαλε από πάνω μια διαφάνεια με σχεδιασμένα τα κοιτάσματα και τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου: Απόλυτη ταύτιση. Στον χάρτη θα προστίθετο σήμερα κι η Ανατολική Μεσόγειος. Ο Καύκασος ήταν ήδη εκεί, εξηγώντας την αυτοκαταστροφική υπερ-επέκταση του Χίτλερ προς ανατολάς. Drag nach Osten, δρόμος προς ανατολάς για μια στερούμενη φυσικών ενεργειακών πηγών Γερμανία. Ο Καύκασος, ένθα οι συγκρούσεις για το Αρτσάχ, κι η τουρκική βουλιμία ενεργούσα διά των Τουρκο-Αζέρων επιτηρητών της στην πετρελαιοφόρο περιοχή.
Την συνέχεια διαβάστε στον ισότοπο: infognomonpolitics.gr
