«Υπάρχει προφανής πίεση στην Τουρκία από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, την οποία η Άγκυρα είναι σαφώς ανίκανη να αντισταθεί, και αυτός ήταν ο λόγος για την ανάκληση του NAVTEX», αναφέρει ο αναλυτής περι τα αραβικά θέματα Αρμέν Πετροσιάν παρουσιάζοντας τη λογική των πρόσφατων δράσεων της Τουρκίας στα χωρικά ύδατα της Ελλάδας.
Εκτός από την επαγρύπνηση της Ελλάδας, στη διαδικασία εμπλέκεται και η Γαλλία, η οποία δεσμεύει τα καυτά σημεία της Μέσης Ανατολής, όπου έχει συμφέροντα. Υπάρχουν επίσης δράσεις των ξένων μελών της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, που δεν ανακατεύονται άμεσα, και δεν επιθυμούν να γίνουν αιτία επιδείνωσης της κατάστασης.
Σύμφωνα με τον ειδικό, η προκλητική και φιλόδοξη πολιτική της Τουρκίας στην περιοχή, στη Μέση Ανατολή, στο ανατολικό τμήμα της Μεσογείου, στη Βόρεια Αφρική, προκαλεί αναταραχή μεταξύ των αραβικών χωρών. Προκειμένου να συγκρατήσουν τις τουρκικές φιλοδοξίες, οι ορισμένες αραβικές χώρες ενώνονται γύρω από συγκεκριμένων συνασπισμών. Ένας τέτος συνασπισμός μεταξύ της Αιγύπτου, των ΗΑΕ και της Σαουδικής Αραβίας σχηματίστηκε πρόσφατα. Αλλά ο κύριος σκοπός αυτής της συμμαχίας δεν είναι ο αντι-τουρκισμός. Αυτές τις πολιτείες ενώνουν άλλα γεωπολιτικά συμφέροντα.
Η Τουρκία, μετά την αραβική άνοιξη, υποστηρίζει το θρησκευτικό-πολιτικό κίνημα «Μουσουλμανική Αδελφότητα», το οποίο σε πολλές αραβικές χώρες θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση. Την τελευταία περίοδο, η Τουρκία φέρνει σε πέρας ειδικά προγράμματα, ενεργοποιώντας τις κοινότητες τουρκικής καταγωγής, για παράδειγμα, ενεργοποίηση του τουρκικού παράγοντα στο Λίβανο, λέει ο ειδικός και σημειώνει, ότι ο Αραβικός Σύνδεσμος άρχισε να βλέπει την Τουρκία ως απειλή. Ταυτόχρονα, σημειώνει, ότι η Τουρκία, και εν μέρει ο Πρόεδρος Ερντογάν, έχει κάποια κύρος μεταξύ των ορισμένων αραβικών κοινοτήτων.
Υπάρχουν ορισμένοι κύκλοι, οι οποίοι θεωρούν εαυτούς τους απόγονοι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εκτός από αυτό, τα τελευταία χρόνια, η Τουρκία, προκειμένου να ενεργήσει ως ηγέτης στον σουνιτικό κόσμο, κάνει μεγάλες επενδύσεις.
