Αυτό που συνέβη χτες με τον Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, να ανακοινώνει την «αναγκαστική» προσέλευση σε διάλογο «άνευ όρων» της Ελλάδας με την Τουρκία και ενώ το Oruc Reis παραμένει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα είναι πρωτοφανές και ανάγκασε την Αθήνα να τον «ακυρώσει» με απευθείας διάψευση.
Θα πει κάποιος δεν ήξερε ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ πως η Αθήνα θα αρνηθεί κάτι το τόσο υποτιμητικό; Το ήξερε και αυτός και αυτοί που κρύβονται από πίσω του οι οποίοι φυσικά είναι οι Αμερικανοί.
Ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ δεν κάνει τίποτα απολύτως χωρίς να ρωτήσει του υπερατλαντικούς.
Συνεπώς, ήθελαν να «σπρώξουν» την Αθήνα να απαντήσει έτσι ακριβώς για να την στριμώξουν διπλωματικά. Ήθελαν δηλαδή, να βγάλουν την πίεση από την Τουρκία. Μια πίεση που ήταν αποτέλεσμα των τουρκικών επιθετικών ενεργειών.
Ο ύποπτος ρόλος του Στόλτενμπεργκ είναι φανερός από το γεγονός ότι πρώτη η Άγκυρα, με ανακοίνωση που έβγαλε το τουρκικό ΥΠ.ΕΞ, χαιρέτησε την πρωτοβουλία η οποία αφενός δεν την υποχρεώνει να αποσύρει τα πλοία της, αφετέρου της δίνει το πάνω χέρι σε έναν προσχηματικό διάλογο (που έτσι κι αλλιώς θα γίνει για να παραχωρηθούν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα).
Στην ουσία το τουρκικό ΥΠΕΞ έμοιαζε σα να περίμενε την κίνηση Στόλτενμπεργκ.
Τώρα εμφάνισαν την Ελλάδα ως «αδιάλλακτη» γιατί ζητούσε τα αυτονόητα. Έξω απο την υφαλοκρηπίδα της το τουρκικό ερευνητικό σκάφος.
Τώρα πως θα απαιτήσει η Αθήνα από την ΕΕ να επιβληθούν κυρώσεις; Οι ίδιοι της οι σύμμαχοι την εμφάνισαν ως «κακή» και την Τουρκία ως «αδικούμενη».
Οι «σύμμαχοί» μας πέταξαν από πάνω τους το «μπαλάκι» των κυρώσεων και μάλιστα με «πισώπλατη μαχαιριά». πεισσότερο στο pronews.gr
