Εν μέσω κλιμάκωσης των τουρκο-ελληνικών εντάσεων η Γαλλία σκοπεύει να αυξήσει τη στρατιωτική της παρουσία στη Ανατολική Μεσόγειο σχετικά με την πρόθεση της Άγκυρας για έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο. Ανέφερε στις «Πρώτες ειδήσεις» ο ειδικός περι τουρκικά θέματα Άϊκ Γκαμπριελιάν.
Σύμφωνα με τον Γκαμπριελιγάν, η Γαλλία κατανοεί ότι η απουσία σοβαρής αντίδρασης από την ΕΕ (εν μέρει του ΝΑΤΟ) στις ενέργειες της Τουρκίας διεγείρει περαιτέρω την όρεξη της τουρκικής πλευράς και την ωθεί σε νέες περιπέτειες.
Η οικονομικά ηγετική Γερμανία της ΕΕ, στην πραγματικότητα, δεν ασχολειται σοβαρά με φιλοδοξίες της Τοθρκίας (γιατί έχει ναζιστικό παρελθόν, και δεν θέλει να θέτει σε κίνδυνο τους εξωτερικούς οικονομικούς δεσμούς της κ.λπ.) και σε τέτοιες συνθήκες η Γαλλία η ίδια έχει αναλάβει αυτόν τον ρόλο.
«Φυσικά, ο πιθανός παράγοντας εδώ είναι ότι, σε αντίθεση με τη Γερμανία, η Γαλλία είναι επίσης μια μεσογειακή χώρα. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν είναι αποφασισμένος να συγκρατήσει τις περιφερειακές φιλοδοξίες της Τουρκίας στη Λιβύη, στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο, οι οποίες απειλούν ήδη τα περιφερειακά συμφέροντα της Γαλλίας.
Η Γαλλία εξακολουθεί να στηρίζει την Ελλάδα, με τη μορφή αυξημένης στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή. Η Γαλλία κατανοεί ότι τα τελευταία χρόνια η στρατιωτική ισορροπία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας έχει διαταραχθεί. Η Γαλλία κατανοεί ότι θα είναι επικίνδυνο να αφήσουνε την Τουρκία η οποία έχει έναν τεράστιο «στρατό» προσφύγων, στη Λιβύη, καθώς και σε σχέση με μετανάστες, διότι η Λιβύη είναι μια πολύ σημαντική χώρα από την άποψη ελέγχου της ροής των προσφύγων από τη Βόρεια Αφρική προς την ΕΕ. Στο Λίβανο τα μέρη επίσης είναι σε ανταγωνισμό. Στο τέλος, η Τουρκία, η οποία παρακάμπτοντας την Ρωσία, ελέγχει τη δυτική-ανατολική χερσαία, προσπαθεί τώρα να εισβάλει στις θαλάσσιες διαδρομές, επεκτείνοντας τη λεγόμενη «Γαλάζια Πατρίδα» στα 462.000 km2 (περισσότερο από το ήμισυ της χερσαίας έκτασης της Τουρκίας). Έτσι, αυτός ο αγώνας θα επιδεινωθεί στο μέλλον. Ένα πράγμα είναι προφανές. «Η ΕΕ και οι ΗΠΑ έχουν πολύ σοβαρούς οικονομικούς μοχλούς επιρροής στην Τουρκία, η οικονομία της οποίας βρίσκεται ήδη σε μια αρκετά δύσκολη κατάσταση. Δεδομένου ότι η οικονομική επιτυχία ήταν πάντα ο νούμερο ένα πυλώνας επιτυχίας για τον Ερντογάν και το κόμμα του, η Δύση μπορεί γρήγορα και αποτελεσματικά να απαλλαγεί από την οικονομική βάση του Ερντογάν, ανατρέποντας έτσι ακόμη και το καθεστώς του», – δήλωσε ο Γκαμπριελιάν. Επίσης σημείωσε ότι η χώρα μας πρέπει καταρχάς να λάβει υπόψη ότι η Τουρκία είναι η άμεση γειτονική της χώρα από τις προαναφερθείσες χώρες. «Αλλά αυτό δεν πρέπει να μας εμποδίσει να εκφράσουμε την στήριξή μας προς την Ελλάδα, την Κύπρο και τη Γαλλία στο διπλωματικό μέτωπο, να εμβαθύνουμε την συνεργασία μαζί τους. Σε γενικές γραμμές, πιστεύω ότι ο κόσμος καταλαβαίνει σταδιακά τι συνέβη και ανοίγει τα μάτια του ευρύτερα και δεν έχει πλέον ψευδαισθήσεις για τους στόχους του Ερντογάν.
«Η Κίνα αρχίζει επίσης να δείχνει κάποια σημάδια προς την τουρκική κατεύθυνση, συνειδητοποιώντας ότι η Τουρκία δεν είναι πραγματικά διατεθειμένη στην πολιτική της “ενιαίας Κίνας”. Σε αυτές τις χώρες μπορεί να προστεθεί η Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ και, σε ένα ορισμένο βαθμό, και οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Αίγυπτος, η οποία έχει μια περίπλοκη σχέση με την Τουρκία. Όλα αυτά είναι μια συγκεκριμένη ευκαιρία για εμάς να συνεργαστούμε με διαφορετικά μέρη. Αυτό ισχύει και για τη Γαλλία, η οποία είναι η συμπρόεδρος χώρα της Ομάδας Μινσκ του ΟΑΣΕ», – κατέληξε ο Χάϊκ Γκαμπιελιάν.
