Ο πρεσβευτής της Αρμενίας στην Ολλανδία, Τιγκράν Μπαλαγιάν δημοσίευσε ένα άρθρο στην καθημερινή εφημερίδα «Daily Nederlands Dagblad» που δημοσιεύτηκε στην Ολλανδία και αφορά τα τελευταία γεγονότα που έλαβαν μέρος στα σύνορα Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν – τις συγκρούσεις που ως αποτέλεσμα είχαν ανθρώπινεςεαπώλειες, τις τακτικές παραβιάσεις της κατάπαυσης του πυρός από το Αζερμπαϊτζάν. Αλλά η πλευρά του Αζερμπαϊτζάν αποφεύγει την ευθύνη.
H πιο επικίνδυνη είναι η τελευταία δήλωση του Μπακού ότι θα τινάξει στον αέρα τον πυρηνικό σταθμό του Μετσαμόρ της Αρμενίας. Η Τουρκία επίσης συμμετέχει και στις προκλητικές δραστηριότητες, και δηλώνει ανοιχτά ότι μέχρι το τέλος θα συμβάλει στο Αζερμπαϊτζάν.
Κάνοντας εν συντομία μια αναφορά στην ιστορία της σύγκρουσης ο απεσταλμένος επεσήμανε: το μήνυμα της Αρμενίας είναι κατηγορηματικό: δεν υπάρχει εναλλακτική λύση σε μια ειρηνική διευθέτηση της διαμάχης.
«Η διεθνής κοινότητα δεν πρέπει να αγνοήσει αυτό το πρόβλημα, πρέπει να то έχει στο επίκεντρο της προσοχής της. θα πρέπει να υποστηρίξει τα μέρη στην εφαρμογή του καθεστώτος κατάπαυσης του πυρός, που επιτεύχθηκε το 1994. То Αζερμπαϊτζάν επίσης πρέπει να συμφωνήσει με την πρόταση της διεθνούς κοινότητας για την τοποθέτηση των παρατηρητών του ΟΑΣΕ κατά μήκος της συνοριακής γραμμής, καθώς και να συμφωνήσει να δημιουργηθεί ένα ερευνητικό μηχανισμό του ΟΑΣΕ σχετικά με τις παραβιάσεις της κατάπαυσης του πυρός στα σύνορα.»
Τη μετάφραση του άρθρου στο σύνολό του παρουσιάζουμε παρακάτω, σύμφωνα με το Αρμενπρές.
«Ως αποτέλεσμα των προσπαθειών των ενόπλων δυνάμεων του Αζερμπαϊτζάν να καταλάβουν τις αρμενικές θέσεις μάχης με την χρήση βαρέος πυροβολικού στις 12 Ιουλίου, έχουμε θύματα και από τις δύο πλευρές- τραυματίστηκαν 16 άνθρωποι. Πρόκειται για σαφή παραβίαση της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός του 1994. Η ανακωχή έθεσε τέλος στον πόλεμο μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Ναγκόρνο Καραμπάχ. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, το οποίο διήρκεσε περίπου 4 χρόνια, έχασαν τη ζωή τους 35.000 άνθρωποι. Ο πόλεμος αυτός ξέσπασε ως αποτέλεσμα της επίθεσης του Αζερμπαϊτζάν, όταν η αυτόνομη περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ ανακοίνωσε την ιδέα της ενοποίησης με την Αρμενία. Το Καραμπάχ έχει χωριστεί από την Αρμενία από τον κυβερνήτη της Σοβιετικής Ένωσης τον Β.Ι. Στάλιν το 1921 και συνδέθηκε με το Αζερμπαϊτζάν. Αν και η πρόκληση του στρατού του Αζερμπαϊτζάν στα σύνορα ήταν μια έκπληξη για τη διεθνή κοινότητα, ωστόσο, οι προϋποθέσεις αυτού είναι προφανείς: οικονομικές και πολιτικές κρίσεις του Αζερμπαϊτζάν (ακυρώθηκαν οι άδειες των 4 τραπεζών), σοβαρές διώξεις της αντιπολίτευσης, απότομη πτώση των τιμών του πετρελαίου, επιδείνωση της κατάστασης λόγω της επιδημίας, κλείσιμο των συνόρων, απαγόρευση επιστροφής των Αζέρων στην πατρίδα τους.
Από την εξήγηση γίνεται κατανοητό ότι το Αζερμπαϊτζάν δεν αποδίδει σημασία στην ανθρώπινη ζωή και υιοθετεί μια ανεύθυνη προσέγγιση, ειδικά οι δηλώσεις του Υπουργείου Άμυνας του Αζερμπαϊτζάν, που ειδικότερα σημειώνει: «Η Αρμενία δεν πρέπει να ξεχνάει ότι τα τελευταία πυραυλικά συστήματα που έχουμε στη διάθεσή μας, καθιστούν δυνατή την επίθεση στον πυρηνικό σταθμό του Μετσαμόρ της Αρμενίας. Και την ίδια στιγμή το Αζερμπαϊτζάν υποστήριζε ότι ο πυρηνικός σταθμός αποτελεί κίνδυνο για αυτόν από περιβαλλοντική άποψη, αν και ειδικοί από τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας επιβεβαίωσαν ότι ο πυρηνικός σταθμός είναι ασφαλής. Τώρα το θέμα του πυρηνικού σταθμού έγινε μέσω εκβίασης για να διαδίδουν απειλή και φόβο. Ένα άλλο πρόβλημα είναι η προκλητική θέση της Τουρκίας.
«θα διατηρηθούν οι φιλικές σχέσεις του αδελφικού Αζερμπαϊτζάν», δήλωσε ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. «Η θέση της Αρμενίας είναι ξεκάθαρη, δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στη ειρηνική διευθέτηση. Παραμείναμε πιστοί σε αυτή τη θέση και θα συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας για τη μείωση των εντάσεων και τη δημιουργία συνθηκών για την ειρήνη. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να καλέσει τα μέρη να ενισχύσουν την κατάπαυση του πυρός 1994, να τοποθετήσουν τους παρατηρητές του ΟΑΣΕ στα σύνορα και να εφαρμόσουν τους μηχανισμούς έρευνας».
