Lragir- Από τις 12 Ιουλίου, κατά τη διάρκεια αρκετών ημερών, οι μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων του Αζερμπαϊτζάν πραγματοποίησαν προκλητικές επιθέσεις στα κρατικά σύνορα της Αρμενίας προς την κατεύθυνση της περιοχής Ταβούς.
Αλλά ο εχθρός διώχθηκε πίσω, και αναγκαστικά οπισθοχώρησε από πεδίο μάχης. Μετά από αποτυχίες στο πεδίο της μάχης, το Αζερμπαϊτζάν άρχισε να χρησιμοποιεί βαρύ πυροβολικό σε αρμενικά συνοριακά χωριά.
Όπως στο παρελθόν έτσι και τώρα, μετά τη συντριπτική ήττα, μετά από μια συντριπτική ήττα, ο εχθρός φοβάται να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο εμπρός των Αρμενικών θέσεων στην συνοριακή γραμμή. Ο τετραήμερος πόλεμος του Απριλίου του 2016 έδειξε ότι οι Αζερμπαϊτζάν φοβούνται τη τετ-α-τετ μάχη με το αρμενικό πεζικό, καθώς συνειδητοποιεί ότι θα υποστεί μεγάλες απώλειες, όπως αυτό συνέβη το 2016 με τις ελίτ μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων του Αζερμπαϊτζάν, οι οποίοι απέτυχαν στην πολεμική τους αποστολή. Εκτός από όλα αυτά, τα εκσυγχρονισμένα από το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα συστήματα αεράμυνας της Αρμενίας, καθώς και ανεξάρτητα ανεπτυγμένα και δοκιμασμένα επιθετικά UAV της τοπικής παραγωγής με επιτυχία έχουν δοκιμαστεί σε συνθήκες μάχης. Κατά τη διάρκεια αυτών των λίγων ημερών διαμάχης, οι Ένοπλες Δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν έχασαν όχι μόνο απλά οχήματα, αλλά και θωρακισμένα οχήματα και πυροβολικό, καθώς και 15 επιθετικά drone, συμπεριλαμβανομένου του Hermes 900.
Αυτό ωφελείται στο γεγονότος ότι τα στρατεύματα του Αζερμπαϊτζάν στερήθηκαν το βασικό πλεονέκτημά τους – το μονοπώλιο στη χρήση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, το οποίο ήταν το κύριο ατού τους, από τα χρόνια μάχης του Απριλίου 2016.
Τώρα, στην πραγματικότητα, ο αζέρος ασκιάρ, είτε το θέλει είτε δεν το θέλει, πρέπει να έρθει σε τετ-α-τετ με τους Αρμένιους στρατιώτες. Αυτό το σενάριο είναι γνωστό στον κόσμο από το 1992. Αυτή την κατάσταση φοβούνται μέχρι του θανάτου οι πρώην και νυν ηγέτες του Αζερμπαϊτζάν. Απόδειξη είναι η αποτυχημένη επίθεση σε αρμενικές θέσεις στην περιοχή Ταβούς. Στην πραγματικότητα, οι γιοι και τα εγγόνια των Αζέρων ασκιάρων της δεκαετίας του 1990 μεταφέρουν την πικρή μοίρα των πατέρων και των παππούδων τους, που εξαναγκάζονται να έρθουν σε τετ-α-τετ μάχη με τους Αρμενίους στρατιώτες.
Όπως δείχνει η εμπειρία των προηγούμενων πολέμων, η τελική νίκη ανήκει στον Πεζικό, και το Αζερμπαϊτζάν δεν θα σώσουν ακόμα και τα εναέρια σκάφη και τα όπλα μεγάλης εμβέλειας.
