Ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Άμυνας του Αζερμπαϊτζάν απείλησε να χτυπήσει τον πυρηνικό σταθμό του Μετσαμόρ στην Αρμενία. Είναι ενδιαφέρον, που σε τέτοιε δηλώσεις προβαίνει αξιωματούχος ενός κράτους μέλους του ΟΗΕ, που είναι μια άμεση απειλή ανθρωπιστικής καταστροφής.
Έτσι, το Αζερμπαϊτζάν στρέφεται προς την κρατική τρομοκρατία, αν και αυτό δεν είναι νέα για μια χώρα όπου ο δολοφόνος ενός κοιμώμενου στρατιώτη δοξάζεται και οι πολίτες του βασανίζονται. Το Αζερμπαϊτζάν στοχεύει ανοιχτά τους οικισμούς και αυτό δεν είναι για πρώτη φορά.
Τι γίνεται λοιπόν με τους τρομοκράτες; Τιμωρούνται, φυσικά, και ο αρμενικός στρατός συμμετέχει σε αυτό τώρα.
Αλλά υπάρχει ένα άλλο – και τι δεν γίνεται με τους τρομοκράτες. Δεν διαπραγματεύονται μαζί τους ή διαπραγματεύονται υπό την προϋπόθεση να εγκαταλήψουν τα όπλα τους? Τι μπορεί να κάνει το Ερεβάν εκτός από την τιμωρία των τρομοκρατών στο πεδίο της μάχης.
Οι συμπρόεδροι της Ομάδας του Μίνσκ, τα κέντρα ασφαλείας και οι διεθνείς οργανισμοί ζητούν την άμεση κατάπαυση του πυρός και επιστροφή στις διαπραγματεύσεις. Ωστόσο, το Ερεβάν δεν υποχώρησε από τις διαπραγματεύσεις, το Αζερμπαϊτζάν το έκανε, στρέφοντας πρός την τρομοκρατία. Για τι είδους διαπραγματεύσεις μπορούμε να συζητήσουμε σε αυτήν την περίπτωση και πότε μπορούν να επαναληφθούν αυτές;
