Η δίκη των νεότουρκων στο Στρατιωτικό δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης (1919)
Μεταξύ των εγγράφων που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη της Γενοκτονίας των Αρμενίων αξίζει να θυμηθούμε τα δικαστικά έγγραφα των νεότουρκων που κατηγορούνται για τη διοργάνωση των μαζικών εκτοπισμών και σφαγών του άμαχου αρμένικου πληθυσμού 1919-1921. Αυτά τα αποδεικτικά έγγραφα και άλλες αγωγές που κινήθηκαν εναντίον των νεότουρκων κατά τα λόγια του αναλυτή Βαχαγκν Τατριάν είναι «το πιο αποτελεσματικό αντιδηλητήριο κατά της Τουρκικής αρνητικής πολιτικής».
Μετά την ήττα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η χώρα βίωνε δύσκολες στιγμές. Η κυβέρνηση του Ταλιάτ Πασά παραιτήθηκε και 7 νέοι τούρκοι ηγέτες μεταξύ των οποίων ήταν και ο Ταλιάτ βρήκαν καταφύγιο στη Γερμανία.
Στην Τουρκία περίμεναν με ανυπομονησία την τελική συμφιλίωση με τις νικηφόρες δυνάμεις, η οποία υποτίθεται ότι θα ήταν δύσκολη. Και στην επιδείνωση της κατάστασης στην Τουρκία κατηγορούνταν οι ίδιοι οι νεότουρκοι που έφεραν τη χώρα σε μια τόσο τρομερή κατάσταση.
Ως αποτέλεσμα, υπό της συνθήκες εκτάκτου καταστάσεως στην Κωσταντινούπολη το 1919-1921 κατατέθηκαν περισσότερες από 63 αγωγές εναντίον των ηγετών των νεότουρκων και των κυβερνητικών αξιωματούχων περί τις απελάσεις και σφαγές των Αρμενίων.
Το γεγονός των δικαστικών ακροάσεων των νεότουρκων είναι σημαντικό από μόνο του, καθώς η Τουρκία, στο πρόσωπο των τότε αρχών, παραδέχθηκε, ότι οι Αρμένιοι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια μιας τέλεια οργανωμένης εκστρατείας σε κρατικό επίπεδο.
Οι δίκες αυτές αποδεικνύουν, ότι οι μαζικές δολοφονίες των Αρμενίων ήταν προσχεδιασμένες και τέλεια οργανωμένες από το κόμμα και την κυβέρνηση των νεότουρκων, δηλαδή ήταν «εκ προμελέτης»- εγκλήματα εξόντωσης ενός λαού (intent), που είναι πολύ σημαντική για την απόδειξη της γενοκτονίας που πραγματοποιήθηκε.
Έτσι, για παράδειγμα το 1919 στην υπόθεση που κατατέθηκε εναντίον των νεότουρκων και μελών της κυβέρνησης καταγράφηκαν σημαντικά γεγονότα στα οποία αναφέρονταν, ότι από τους νεότουρκους εκδόθηκε μια ανοιχτή διαταγή για την σφαγή των Αρμενίων.
Στο κατηγορητήριο τονίζεται, ότι οι νεότουρκοι επωφελήθηκαν από τις συνθήκες του Α΄ Παγκοσμόυ Πολέμου για να φέρουν σε πέρας τα μυστικά τους σχέδια για εξόντωση των Αρμενίων.
Ωστόσο, η δικαιοσύνη δεν αποκαταστάθηκε πλήρως κατά τη διάρκεια των δικών κατά των νεότουρκων στην Τουρκία 1919-1921.
Ακολουθώντας το παράδειγμα αυτών των αγωγών, πρέπει να συμπεράνουμε, ότι οι εγκληματίες που διέπραξαν γενοκτονία, δεν πρέπει να δικάζονται στα δικαστήρια της χώρας τους.
Κάθε έγκλημα γενοκτονίας πρέπει να καταδικάζεται στο Διεθνές Δικαστήριο. Ωστόσο, τα αποδεικτικά έγγραφα αυτών των αγωγών περιέχουν αδιάψευστα γεγονότα που επιβεβαιώνουν την πραγματικότητα και την ύπαρξη της Γενοκτονίας των Αρμενίων.
Δόκτορας Ιστορικών Επιστημών, κα. Μελινέ Ανουμεάν
