Γράφει ο Αριστείδης Ρούνης, Προπτυχιακός φοιτητής του Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας της Θεσσαλονίκης.
Σε αυτή την δύσκολη περίοδο που διανύει η διεθνής κοινότητα, λόγω της νόσου από τον νέο ιό, αλλά και σε μια περίοδο θρησκευτικής ευλάβειας, λόγω του σεμνού εορτασμού της μεγαλύτερης θρησκευτικής εορτής των Χριστιανών, του «Πάσχα», είναι πολύ σημαντικό να καταστεί γνωστό στους ανθρώπους, ότι η διάπραξη του εγκλήματος της γενοκτονίας, είναι ένα από τα πιο στυγερά κακουργήματα. Δυστυχώς, ο 20ος αιώνας έχει κυρίως στιγματιστεί από αυτής της φύσης τα εγκλήματα, με πολύ μεγάλες απώλειες της ανθρώπινης ζωής και ευθείας προσβολής βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Εν πρώτοις, θα πραγματοποιηθεί προσπάθεια να εννοιολογηθεί η έννοια της «γενοκτονίας». Σύμφωνα με την διεθνή σύμβαση του Ο.Η.Ε. για την πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος της «γενοκτονίας», που εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση του οργανισμού, στις 09 Δεκεμβρίου 1948, στο άρθρο 2 αναφέρεται ότι:
«Ως γενοκτονία νοείται οποιαδήποτε εκ των κατωτέρω πράξεων, ενεργουμένη με την πρόθεση ολικής ή μερικής καταστροφής ομάδος, εθνικής, εθνολογικής, φυλετικής ή θρησκευτικής :
Φόνος μελών της ομάδος.
Σοβαρή βλάβη της σωματικής ή διανοητικής ακεραιότητας των μελών της ομάδος.
Εκ πρόθεσης υποβολή της ομάδος σε συνθήκες, που δύνανται να επιφέρουν την πλήρη ή την μερική σωματική καταστροφή αυτής.
Μέτρα αποβλέποντα στην παρεμπόδιση των γεννήσεων μέσα στους κόλπους ορισμένης ομάδας.
Αναγκαστική μεταφορά παίδων μιας ομάδας σε μια άλλη.»
Από τα ανωτέρω, προκύπτει ότι δεν καθορίζεται κάποιο κατώτερο αριθμητικό όριο στην δολοφονία μελών μιας πληθυσμιακής ομάδας, για να αναχθεί μια πράξη δολοφονίας σε γενοκτονία. Εφόσον πιστοποιηθεί ο φόνος μελών μιας ομάδας, που αποτελεί την πρώτη περίπτωση του ορισμού, τον οποίο δίνει η σύμβαση του οργανισμού, αυτή δύναται να ισούται με τον ορισμό της γενοκτονίας.
Περνώντας στο παράδειγμα της Αρμενίας, το κράτος αυτό διαθέτει ένα ιστορικό υπόβαθρο, που αποτελείται από μια πληγή, που δύσκολα θα επουλωθεί στο άμεσο μέλλον. Και δεν είναι άλλη από την διάπραξη της γενοκτονίας του αρμένικου λαού από τους Νεότουρκους, στην αυγή του 20ου αιώνα, όπου ένα αυτόχθον έθνος ξεριζώθηκε από τις πατρογονικές του εστίες, με μόνο οδηγό την βαθιά θρησκευτική του πίστη. Να σημειωθεί ότι η πράξη αυτή εντάσσεται στην ευρύτερη γενοκτονία από τους Νεότουρκους των λεγόμενων Rum Milleti (Μιλέτι των Ρωμαίων), όπου ανήκαν οι Έλληνες του Πόντου (Μαύρη Θάλασσα) και του Ermeni Milleti (αρμένικο Μιλέτι), στο οποίο ανήκε το αρμένικο έθνος.
Με αφορμή την επέτειο της συμπλήρωσης 105 ετών, στις 24 Απριλίου 2020, από την πλήρη εφαρμογή του σχεδίου των Νεότουρκων, κατά του αρμενικού λαού, ας ευχηθούμε από τούδε και στο εξής, η ειρήνη να επικρατήσει μεταξύ των κρατών της υφηλίου, κάτι που καθορίζεται και στο Κεφάλαιο 1ο, Άρθρο 1ο του περίφημου «Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών», που υπογράφηκε στις 26 Ιουνίου 1945, στο Σαν Φρανσίσκο, στο τέλος της Συνδιασκέψεως των Ηνωμένων Εθνών και άρχισε να ισχύει στις 24 Οκτωβρίου 1945.
Πηγή Φωτογραφίας: AYF Greece – Αρμενική Νεολαία Ελλάδος
