
Συνεχίζεται η επίσημη επίσκεψη του Πρωθυπουργού Νικολ Πασινιάν στην Ιταλία. Σύμφωνα με το γραφείο του πρωθυπουργού της ΔA, ο πρωθυπουργός Πασινιάν επισκέφθηκε το Ινστιτούτο Διεθνούς Πολιτικής στο Μιλάνο, «Κέντρο εγκεφάλου ISPI» (ISPI Brain Centre) και παρουσίασε ομιλία στη συζήτηση με τίτλο «Διάλογος για το μέλλον». Αναφερόμενος στα περιφερειακά ζητήματα, ο Νίκολ Πασινιάν δήλωσε: «γνωρίζετε ότι η Αρμενία βρίσκεται σε μια ασταθή περιοχή με πολλούς κινδύνους και προκλήσεις ασφάλειας». Υπάρχουν ακόμα ανεπίλυτες συγκρούσεις στον Νότιο Καύκασο που οδηγούν σε συνεχιζόμενες εντάσεις, ανταγωνισμό εξοπλισμών και πολιτική μίσους. Τριάντα χρόνια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, δύο από τα τέσσερα σύνορα της Αρμενίας, τα σύνορα με την Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν, παρέμειναν κλειστά για σχεδόν τρεις δεκαετίες. Αρνούμενος να θεσπίσει διπλωματικές σχέσεις με την Αρμενία και υποστηρίζοντας στενά το Αζερμπαϊτζάν κατά της Αρμενίας και του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, η Τουρκία εξακολουθεί να αποτελεί σοβαρή απειλή για την ασφάλεια της Αρμενίας και του αρμενικού λαού, οι οποίοι υπέστησαν στην πρώτη γενοκτονία του 20ού αιώνα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και εξακολουθούν να είναι μάρτυρες στην άρνηση της αλήθειας και της δικαιοσύνης. «Αν και τα δύο σύνορά μας με τους γείτονές μας τη Γεωργία και το Ιράν είναι ανοικτά, από την άποψη της οικονομικής αποδοτικότητας μπορούν να θεωρηθούν μόνο ημι-ανοικτά. Οι προκλήσεις της εξωτερικής πολιτικής που θέτουν οι άλλοι δύο γείτονές μας, περιορίζουν τις δυνατότητες των εξωτερικών μας οικονομικών σχέσεων και εμποδίζουν τις ευκαιρίες για την περιφερειακή ευρύ συνεργασία. Αλλά η μεγαλύτερη πρόκληση της ασφάλειας για εμάς είναι η σύγκρουση του Καραμπάχ, η οποία συνεχίζει να παραμένει ανεπίλυτη, μετατρέποντας σε πηγή συνεχούς έντασης και απειλώντας να προκαλέσει ακόμη ένα ξέσπασμα πολέμου, εχθρικών δράσεων στην περιοχή». Παρουσιάζοντας τη προ ιστορική περίοδο της σύγκρουσης του Ν.Κ. και τη διαπραγματευτική διαδικασία, ο Νίκολ Πασινινάν τόνισε για ακόμη μια φορά, ότι το Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι ένα πολύ δύσκολο και οδυνηρό ζήτημα για τους λαούς της περιοχής. Δεν μπορεί να επιλυθεί χωρίς συνεχείς και συνεπείς προσπάθειες, χωρίς συμβιβασμούς, αμοιβαίο σεβασμό και ισορροπία